آموزش پرش اسب با سواركار

♘امیرحسین♞

♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
ابتدا موانعي را كه بايد دقيقاً در روش‌هاي مختلف به آن توجه شود بيان مي‌كنيم. اين اندازه‌ها 10 تا 20 سانتي‌متر به نسبت بزرگي وكوچكي اندام اسب قابل تغيير است. فواصل تيرها يا چهارپرها براي روش قدم يك متر، يورتمه 40/1- 20/1 متر و براي چهار نعل 00/5-50/3 متر است.
اگر اسب اصلاً با تير و تخته پرش آشنا نيست، بهتر است نخست چند تير به فاصله يك متر در خط حصار قرار داده و اسب را هنگام حركت، با روش قدم از روي آن عبور داد. حركت كاملاً اختياري است و اسب بايد كاملاً در انجام اين حركات آزاد باشد. حتي اگر مي‌خواهد بايستد و مانع‌ها را بو كند. وقتي حركت از روي تك تيرها عادت شد، به جاي آنها سه يا چهار عدد چهار پر يا همان فواصل كه البته بهتر است در همان جاي تيرها گذاشته شوند. بعد از چند بار گذر از روي اين موانع فاصله آنها را اندكي افزوده و با روش يورتمه در حين حركت در خط حصار از روي آنها اسب را گذراند. در اين مرحله نشست جلو، تكيه‌ به ركاب، آزادي دستجلوها و هدايت سبك اسب به وسط مانع اهميت دارد مي‌توان جاي كاوالتي‌ها را تغيير داده و در طرف مقابل هم چند چهار پر به فاصله 00/5-50/3 متر قرار داد. تمرين با روش چهار نعل نيز پس از آموزش يورتمه توصيه مي‌شود.
بايد توجه داشت : 1. در تمرين‌هاي آغازين هيچ گونه فشاري به اسب وارد نيامده و تقريباً مانند حالت آزاد و بدون زين اسب را از روي موانع گذر داد.
2. مانع‌ها استوار و مشخص و رنگ شده باشند. افتادن موانع در اين روزها اسب را مي‌ترساند. همان‌طور كه در آموزش اوليه اسب گفته شد وقت آن است دو يا سه چهار پر را روي هم، يا كنار هم قرار داد و در فاصله 50/3 متر نيز يكي از آنها را گذاشت و با همان آرامش و آزادي، اسب را روي آن هدايت كرد. ارتفاع موانع را مي‌توان تا 60 سانتي‌متر هم بالا برد. سواري آزاد و پرش‌هاي بدون سواركار در اين دوره مفيد حتي ضروري‌اند.

منبع : كتاب اسب
 
بالا