shabdiz
Member
vatan گفت:منظور از ساختار خوب چی هست؟؟
ارزیابی شکل ظاهری بدن در اسب
یکی از روشهای ارزیابی فنوتیپی حیوانات ارزیابی شکل ظاهری است. شکل ظاهری مطلوب در اسب شامل تناسب ساختار
عضلانی، استخوانبندی بدن و اندامها نسبت به یکدیگر میباشد. شکل ظاهری در اسب قابل توارث است (وراثتپذیری ۱۵/۰ تا ۵۰/۰)
و همبستگی صفت با عملکرد حیوان زیاد میباشد(۷/۰ تا ۹/۰).
در ارزیابی شکل ظاهری، تعادل حیوان، سلامت اندامهای مختلف (نظیر دستها، پاها و غیره) و یا وجود ناهنجاریهای بدنی و حرکتی
بررسی میشود.
یک اسب ایدهآل باید دارای تعادل باشد. حیوان متعادل دارای استخوان شانه بلند و شیبدار، پشت کوتاه و شکم طویل بوده و
اندامهای مختلف آن باید با یکدیگر متناسب است. ساختار سر و گردن در استعداد سواری اسب اهمیت دارند. ساختار بخش
جلویی بر طول گامها، نرم دویدن و قدرت حرکت اثر دارد. حدود ۶۰ تا ۶۵ درصد از وزن بدن بر روی پاهای جلو میباشد و درنتیجه بیشتر
ناهنجاریهای ناشی از ضربه در پاهای جلو اتفاق میافتد. شانه باید بلند، شیبدار و عضلانی باشد. شیبدار بودن شانه سبب حرکت
آزاد عضو به طرف جلو و حداکثر طول گام می شود و نیز ضربات وارده در هنگام راه رفتن را کاهش میدهد. استخوان قلم باید کوتاه
و دارای رباطهای محکم و کاملا مشخص باشد.
برخی ناهنجاریهای ساختاری در زانو نظیر انحراف زانو به جلو یا عقب، پاهای پرانتزی و غیره سبب نامطلوب بودن شکل ظاهری و
کاهش عملکرد میشود. مفصل بخلوق، بخلوق و سمها نیز باید در ارزیابی شکل ظاهری مورد بررسی قرار گیرد.
بدن از قسمت جدوگاه، قفسه سینه و پشت تشکیل شده است و شکل آن بر تعادل، ظرفیت و قدرت دویدن تاثیر دارد. جدوگاه باید برجسته بوده و قابلیت قرار دادن زین را داشته باشد. دندهها باید بلند و قوسدار باشد. برای مناسب بودن شکل ظاهری،
پشت باید کوتاه، مستقیم و عضلانی باشد.
بهدلیل نقش قسمت عقب حیوان در هدایت اسب به جلو، ساختار آن اثر بسیار زیادی بر دویدن حیوان دارد. در یک اسب ایدهآل باید استخوان ران کوتاه، درشت نی بلند و قلم پای عقب نیز کوتاه باشد. مفصل خرگوشی و مفصل بخلوق ضربات وارده در موقع
راه رفتن را خنثی میکنند. برخی ناهنجاریهای پاهای عقب نظیر مفصل خرگوشی داسی شکل، مفصل خرگوشی گاوی شکل و
غیره بر عملکرد و شکل ظاهری اسب اثر دارد.
در قضاوت شکل ظاهری باید عضلانی بودن بدن را نیز مورد توجه قرار داد. عضلات باید دراز، صاف و کاملا مشخص باشد.
صفات مربوط به ساختار ظاهري بدن
ساختار ظاهري بدن شامل صفات مختلف ( نظير اندازه قسمت هاي مختلف بدن و زواياي آن، طرز قرار گرفتن پاها، وضعيت سم، خصوصيات كيفي و كمي حركات حيوان از نظر طول گام ، قابليت ارتجاع و هماهنگي و چگونگي ساختار دندان ) مي باشد. براي
ارزيابي و مقايسه حيوانات تعدادي از اين صفات را از طريق مشاهده چشمي و به آن امتياز می دهند و تعدادي را با اندازه گيري
مشخص مي نمايند. دادن امتياز به صورت چشمي بوده و عمل ارزيابي در فرم هاي ارزيابي ثبت مي شود. از اين صفات مي توان
ساختار ظاهري پا و بدن ، صفات مربوط به گام برداشتن و سلامت اندام ها را نام برد. داده برداري از طريق اندازه گيري
بخش هاي مختلف بدن توسط وسائل مناسب (نظير متر، خط كش، عكاسي يا روش هاي تصويربرداري) انجام می گيرد. سه ويژگي صفات مربوط به ساختار ظاهري بدن عبارت از ساده بودن اندازه گيري، عدم نياز به ابزارگران قيمت و امكان استفاده از اطلاعات اين
صفات براي ارزيابي غيرمستقيم ساير صفات مي باشد.
منبع:http://horsebreeding.blogfa.com