ناشناس
Active member
گزارش خبری مهر/
تهران:۱۱:۰۵ , ۱۳۸۸/۰۳/۲۹
اسب اصیل ترکمن؛ مات شده از کورس سوارکاری
گرگان - خبرگزاری مهر: امروزه با ورود اسبهای تربوبرد و دوخون و اسبهای وارداتی، یافتن ردپایی از اسبچه خزر یا اسب اصیل ترکمن با قدمتی پنج هزار ساله، در ترکمن صحرا و در مسابقات سوارکاری آرزویی محال و دست نیافتنی است.
به گزارش خبرنگار مهر در گرگان، در گذشته های دور، کورس سوارکاری بین اسبهای صیل ترکمن رواج داشت و از چهار دهه گذشته تاکنون کمتر می توان اسب ترکمن و اسبچه خزر را در مسابقات سوارکاری دید.
این در حالیست که اسبچه خزر و ترکمن به دلیل شرایط خاص فیزیکی مانند قامت بلند بالا، اندام لاغر و کشیده از ذخیره های ژنتیکی خالص و با ارزش کشور بوده که در گستره تاریخ به لحاظ چابکی، استقامت و پرش مورد تحسین عموم بوده و خاص کورس سوارکاری است.
اکنون با ورود اسب های تروبرد و دوخون از کشور های مختلف و تلقیح آنها با مادیان های اصیل ترکمن برای تولید کره اسبهای تند رو ، نسل اسبهای اصیل ایرانی رو به نابودی است.
بالابودن هزینه نگهداری، نبود بازار فروش، نبود برنامه ای مناسب برای صادرات اسب از جمله مشکلات فراروی است که روند نابودی و اسب اصیل ترکمن را شدت بخشیده است.
شناسایی اسبهای اصیل ترکمن و برگزاری مسابقات خاص اسبچه خزر در مسافتهای طولانی از جمله راهکارها برای شناسایی اسبهای اصیل ترکمن بوده و می تواند در حفظ این گونه ارزشمند تاثیر گذار باشد.
در حال حاضر هر هفته بیش از 50 راس اسب در مسابقات کورس بهاره گنبد کاووس رقابت می کنند که تعداد اسب ترکمن بین آنها کمتر از انگشتان یک دست است.
یک علاقمند به ورزش سوارکاری از گنبد گفت: برای جلوگیری از نابودی بهترین و ارزشمندترین ذخایر ژنتیکی و اسب اصیل ایرانی باید برنامه حامع تدوین شود.
ایوب جمالی در گفتگو با خبرنگار مهر در گرگان افزود: حیف است نسل این اسب اصیل ایراین از بین برود زیرا این اسب اصیل با قامت برافراشته، گردن دراز، گوش های بلند، سر کوچک و پوزه ای زیبا، دم بلند و ساق های کوچک و مقاوم شهره جهان است.
وی اظهار داشت: هر هفته مسابقات سوراکاری در گنبد و آق قلا برگزار می شود ولی تعداد کمی از اسبهای اصیل در آن شرکت دارند.
به گفته جمالی، این در حالی است که تمامی لذت مسابقات سوارکاری به وجود اسبهای اصیل ترکمن است و باید برای احیای نسل این گونه مهم با جدیت تلاش شود.
این علاقمند به ورزش سوارکاری بیان داشت: اسب اصیل ترکمن علاوه بر سوار کاری از نظر زیبایی نیز حائز اهیت است و علاقمندان زیادی دارد.
وی یادآورشد: قیمت گران اسب اصیل ترکمن از جمله دلایلی است که پرورش دهندگان و مالکان این گونه اسب، ترجیح می هند برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی، اسبهای اصیل ترکمن را در مسابقات شرکت ندهند.
وی عنوان کرد: اکنون هر راس اسب اصیل ترکمن تا قیمت 150 میلیون ریال در منطقه به فروش می رسد و پایین بودن جوایز در نظر گرفته شده در مسابقات نیز عاملی دیگر برای شرکت ندادن اسبهای اصیل خزر است.
یک کارشناس امور دامی نیز گفت: خصوصیات اسب اصیل ایرانی مانند هوش، نجابت، فیزیک بدنی، اسقامت بالا منحصر به فرد بوده که در هیچ یک از اسبهای وارداتی مشاهده نمی شود.
علی محمد مرادی در این خصوص به خبرنگار مهر در گرگان گفت: کسب مقام در کورس و افزایس سود و منفعت دلیل ورود برخی گونه های اسب در کشور شده که بر نسل اسب اصیل خزری تاثیر منفی گذاشته است.
وی اظهار داشت: سرمایه گذاری برای پرورش و تکثیر اسب ترکمن و برگزاری مسابقات سوارکاری خاص این گونه اسبهای از جمله راهکارها برای جلوگیری از روند روبه نابودی اسب اصیل ترکمن است.
به گفته مرادی، تشکیل بانک ژن اسب ایرانی و تکثیر و صادرات آن از دیگر روشهایی است که باید مورد توجه برنامه ریزان و علاقمندان به حفاظت از این گونه ارزشمند و نادر جهان قرار گیرد.
این کارشناس تاکید کرد: خالص سازی از دیگر راهکارها برای حفظ نژاد اسب اصیل ایرانی است و برای این هدف باید پایه ژنتیکی اسب مورد بررسی قرار گیرد و انجام آزمایشهای ویژه در این زمینه کارساز است.
وی بر لزوم تسریع در اجرای طرح " تبار نامه اسب" در کشور تاکید و اضافه کرد: بر اساس این طرح هر استان باید تبارنامه مشخصی از اسب ارائه دهند.
مرادی یادآورشد: اسبهای اصیل ترکمن باید شناسایی و بار دیگر به میادین مسابقات و کورس سوارکاری بازگردند تا شاهد رونق دوباره و احیای این گنیینه ارزشمند باشیم.
وی افزود: بالا بودن هزینه نگهداری اسب شامل گرانی قیمت علوفه و هزینه های دامپزشکی سبب شده با وجود شهرتی که منطقه در پرورش اسب دارد، نگهداری این حیوان چندان با صرفه نباشد و فراهم نشدن امکان صادرات اسب نیز رونق آن را کاهش داده است.
این کارشناس امور دامی بیان داشت: در شرایط فعلی، کم بودن کورس و نبودن کورس مختص اسب های اصیل و تخریب مراتع ، مانع رونق صنعت پرورش اسب در منطقه است.
وی، گران ترین و زیباترین رنگ اسب ترکمن را سمند یا طلایی دانست و گفت: کهر ( قرمز با یال و دم سیاه)، کرنگ (قرمز با یال و دم همرنگ)، نیله (طوسی) و سیاه و سفید از دیگر رنگهای اسب ترکمن است.
مرادی اظهار داشت: علاوه بر سیاستهای حمایتی دولت، گسترش ورزش سوارکاری و ساخت باشگاه های خصوصی در منطقه نیز می تواند به یکی از راههای رونق اسبداری تبدیل شود.
رئیس مجموعه سوارکاری گنبد کاووس گفت: شناسایی اسب اصیل ترکمن به دلیل ورود گونه های مختلف امری سخت شده که تنها با انجام آزمایش DNA موثر است.
حکیم ایگدری افزود: درحال حاضر تعداد کم و انگشت شماری از اسبهای ترکمن در مسابقات سوارکاری شرکت داده می شوند.
وی اظهار داشت: وجود اسبهای دوخون، تروبرد واداتی بر نسل اصیل ترین اسب ایرانی تاثیر منفی گذاشته و موجب کنار گذاشتن آنها از رقابتهای کورس سوارکاری شده است.
توسعه صادرات اسب ایرانی و احداث و راه اندازی میدانهای اسب سواری در استان گلستان، شناسایی ژنتیک اسبهای ترکمن ایران بر اساس آخرین استانداردهای بین المللی ژنتیک دام، تلاش بیشتر در زمینه تحقیقات علمی، رقابتهای ورزشی و فعالیتهای اقتصادی می تواند روند نابودی اصیل ترین اسب جهان را متوقف سازد.
اگر چه اسب اصیل ایرانی ثروتی پایان ناپذیر است ولی با کمی غفلت و کم توجهی امکان دارد این ذخیره زنتیکی ارزشمند از دست برود که باید برای جلوگیری از این امر برنامه ریزی کرد.
تهران:۱۱:۰۵ , ۱۳۸۸/۰۳/۲۹
اسب اصیل ترکمن؛ مات شده از کورس سوارکاری
گرگان - خبرگزاری مهر: امروزه با ورود اسبهای تربوبرد و دوخون و اسبهای وارداتی، یافتن ردپایی از اسبچه خزر یا اسب اصیل ترکمن با قدمتی پنج هزار ساله، در ترکمن صحرا و در مسابقات سوارکاری آرزویی محال و دست نیافتنی است.
به گزارش خبرنگار مهر در گرگان، در گذشته های دور، کورس سوارکاری بین اسبهای صیل ترکمن رواج داشت و از چهار دهه گذشته تاکنون کمتر می توان اسب ترکمن و اسبچه خزر را در مسابقات سوارکاری دید.
این در حالیست که اسبچه خزر و ترکمن به دلیل شرایط خاص فیزیکی مانند قامت بلند بالا، اندام لاغر و کشیده از ذخیره های ژنتیکی خالص و با ارزش کشور بوده که در گستره تاریخ به لحاظ چابکی، استقامت و پرش مورد تحسین عموم بوده و خاص کورس سوارکاری است.
اکنون با ورود اسب های تروبرد و دوخون از کشور های مختلف و تلقیح آنها با مادیان های اصیل ترکمن برای تولید کره اسبهای تند رو ، نسل اسبهای اصیل ایرانی رو به نابودی است.
بالابودن هزینه نگهداری، نبود بازار فروش، نبود برنامه ای مناسب برای صادرات اسب از جمله مشکلات فراروی است که روند نابودی و اسب اصیل ترکمن را شدت بخشیده است.
شناسایی اسبهای اصیل ترکمن و برگزاری مسابقات خاص اسبچه خزر در مسافتهای طولانی از جمله راهکارها برای شناسایی اسبهای اصیل ترکمن بوده و می تواند در حفظ این گونه ارزشمند تاثیر گذار باشد.
در حال حاضر هر هفته بیش از 50 راس اسب در مسابقات کورس بهاره گنبد کاووس رقابت می کنند که تعداد اسب ترکمن بین آنها کمتر از انگشتان یک دست است.
یک علاقمند به ورزش سوارکاری از گنبد گفت: برای جلوگیری از نابودی بهترین و ارزشمندترین ذخایر ژنتیکی و اسب اصیل ایرانی باید برنامه حامع تدوین شود.
ایوب جمالی در گفتگو با خبرنگار مهر در گرگان افزود: حیف است نسل این اسب اصیل ایراین از بین برود زیرا این اسب اصیل با قامت برافراشته، گردن دراز، گوش های بلند، سر کوچک و پوزه ای زیبا، دم بلند و ساق های کوچک و مقاوم شهره جهان است.
وی اظهار داشت: هر هفته مسابقات سوراکاری در گنبد و آق قلا برگزار می شود ولی تعداد کمی از اسبهای اصیل در آن شرکت دارند.
به گفته جمالی، این در حالی است که تمامی لذت مسابقات سوارکاری به وجود اسبهای اصیل ترکمن است و باید برای احیای نسل این گونه مهم با جدیت تلاش شود.
این علاقمند به ورزش سوارکاری بیان داشت: اسب اصیل ترکمن علاوه بر سوار کاری از نظر زیبایی نیز حائز اهیت است و علاقمندان زیادی دارد.
وی یادآورشد: قیمت گران اسب اصیل ترکمن از جمله دلایلی است که پرورش دهندگان و مالکان این گونه اسب، ترجیح می هند برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی، اسبهای اصیل ترکمن را در مسابقات شرکت ندهند.
وی عنوان کرد: اکنون هر راس اسب اصیل ترکمن تا قیمت 150 میلیون ریال در منطقه به فروش می رسد و پایین بودن جوایز در نظر گرفته شده در مسابقات نیز عاملی دیگر برای شرکت ندادن اسبهای اصیل خزر است.
یک کارشناس امور دامی نیز گفت: خصوصیات اسب اصیل ایرانی مانند هوش، نجابت، فیزیک بدنی، اسقامت بالا منحصر به فرد بوده که در هیچ یک از اسبهای وارداتی مشاهده نمی شود.
علی محمد مرادی در این خصوص به خبرنگار مهر در گرگان گفت: کسب مقام در کورس و افزایس سود و منفعت دلیل ورود برخی گونه های اسب در کشور شده که بر نسل اسب اصیل خزری تاثیر منفی گذاشته است.
وی اظهار داشت: سرمایه گذاری برای پرورش و تکثیر اسب ترکمن و برگزاری مسابقات سوارکاری خاص این گونه اسبهای از جمله راهکارها برای جلوگیری از روند روبه نابودی اسب اصیل ترکمن است.
به گفته مرادی، تشکیل بانک ژن اسب ایرانی و تکثیر و صادرات آن از دیگر روشهایی است که باید مورد توجه برنامه ریزان و علاقمندان به حفاظت از این گونه ارزشمند و نادر جهان قرار گیرد.
این کارشناس تاکید کرد: خالص سازی از دیگر راهکارها برای حفظ نژاد اسب اصیل ایرانی است و برای این هدف باید پایه ژنتیکی اسب مورد بررسی قرار گیرد و انجام آزمایشهای ویژه در این زمینه کارساز است.
وی بر لزوم تسریع در اجرای طرح " تبار نامه اسب" در کشور تاکید و اضافه کرد: بر اساس این طرح هر استان باید تبارنامه مشخصی از اسب ارائه دهند.
مرادی یادآورشد: اسبهای اصیل ترکمن باید شناسایی و بار دیگر به میادین مسابقات و کورس سوارکاری بازگردند تا شاهد رونق دوباره و احیای این گنیینه ارزشمند باشیم.
وی افزود: بالا بودن هزینه نگهداری اسب شامل گرانی قیمت علوفه و هزینه های دامپزشکی سبب شده با وجود شهرتی که منطقه در پرورش اسب دارد، نگهداری این حیوان چندان با صرفه نباشد و فراهم نشدن امکان صادرات اسب نیز رونق آن را کاهش داده است.
این کارشناس امور دامی بیان داشت: در شرایط فعلی، کم بودن کورس و نبودن کورس مختص اسب های اصیل و تخریب مراتع ، مانع رونق صنعت پرورش اسب در منطقه است.
وی، گران ترین و زیباترین رنگ اسب ترکمن را سمند یا طلایی دانست و گفت: کهر ( قرمز با یال و دم سیاه)، کرنگ (قرمز با یال و دم همرنگ)، نیله (طوسی) و سیاه و سفید از دیگر رنگهای اسب ترکمن است.
مرادی اظهار داشت: علاوه بر سیاستهای حمایتی دولت، گسترش ورزش سوارکاری و ساخت باشگاه های خصوصی در منطقه نیز می تواند به یکی از راههای رونق اسبداری تبدیل شود.
رئیس مجموعه سوارکاری گنبد کاووس گفت: شناسایی اسب اصیل ترکمن به دلیل ورود گونه های مختلف امری سخت شده که تنها با انجام آزمایش DNA موثر است.
حکیم ایگدری افزود: درحال حاضر تعداد کم و انگشت شماری از اسبهای ترکمن در مسابقات سوارکاری شرکت داده می شوند.
وی اظهار داشت: وجود اسبهای دوخون، تروبرد واداتی بر نسل اصیل ترین اسب ایرانی تاثیر منفی گذاشته و موجب کنار گذاشتن آنها از رقابتهای کورس سوارکاری شده است.
توسعه صادرات اسب ایرانی و احداث و راه اندازی میدانهای اسب سواری در استان گلستان، شناسایی ژنتیک اسبهای ترکمن ایران بر اساس آخرین استانداردهای بین المللی ژنتیک دام، تلاش بیشتر در زمینه تحقیقات علمی، رقابتهای ورزشی و فعالیتهای اقتصادی می تواند روند نابودی اصیل ترین اسب جهان را متوقف سازد.
اگر چه اسب اصیل ایرانی ثروتی پایان ناپذیر است ولی با کمی غفلت و کم توجهی امکان دارد این ذخیره زنتیکی ارزشمند از دست برود که باید برای جلوگیری از این امر برنامه ریزی کرد.
