پژوهشگران استرالیایی معتقدند با استفاده از نانوسلولهایی موسوم به «اسب تروژان» امکان درمان در خارج از بیمارستان به جای بستری شدن در بیمارستان و گذراندن دورههای سخت شیمیدرمانی، برای بیماران سرطانی فراهم می شود. بنابر گفته این محققان، شاید این پژوهش بتواند نیاز به روشهای زیانبار شیمیدرمانی را برطرف سازد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از شین هوا ، هیمانشو برامبات از شرکت EnGeneIC واقع در سیدنی که در زمینه فنآوری زیستی فعال است، میگوید این تحقیق قابلیت کاهش اثرات جانبی درمان سرطان و ارزانتر کردن این درمانها را دارد.
برامبات میگوید این فنآوری به پزشکان اجازه میدهد بدون آسیبرساندن به بافتهای سالم، سلولهای سرطانی را هدف بگیرند. این مشکل در روشهای شیمیدرمانی فعلی وجود دارد.
وی میگوید: «به طور اساسی شما نیاز دارید دارو را به طور مستقیم و بدون اینکه در سراسر بدن حرکت کند، به درون سلول سرطانی برسانید.»
این گروه پژوهشی حدود پنج سال است که روی درمان سرطان با استفاده از نانوسلولها کار میکند.
بنابر گفته برامبات آخرین نسخه این روش ۱۰۰ درصد موثر بوده و توانست نوعی از سرطان در موشها را که نسبت به درمان با روشهای معمول شیمیدرمانی مقاوم بود، از بین ببرد. این سلولها با داروهای ضدسرطان پر شده و برای مبارزه با سرطان، در «موجهایی» گسیل میشوند.
برامبات میگوید: «اولین موج از اسبهای تروژان به محل سلولهای سرطانی رفته و مکانیسمهای دفاعی این سلولها را غیرفعال میکند. جالب است که این سلولهای سرطانی به طور کامل آماده دریافت مکرر این اسبهای تروژان هستند. ما میتوانیم این نانوسلولها را چندین و چند بار به سمت سلولهای سرطانی گسیل داشته و هر بار آنها را با سلاحهای مختلف درمان سرطان تجهیز کنیم.»
اواخر امسال اثر این سلولها روی سرطانهای درازمدت در سه بیمارستان ملبورن مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
برامبات میگوید این نانوسلولها نسبت به روشهای معمول درمان داروی کمتری مصرف میکنند . در نتیجه درمان با آنها ارزانتر است. او میافزاید درمان هدفمند بدین معنا نیز هست که استفاده از این روش نسبت به شیمیدرمانی، اثرات جانبی کمتری دارد.
وی توضیح میدهد: «استفاده از این روش میتواند درمان سرطان را به صورت واقعی به یک فرایند خارج بیمارستانی تبدیل کند که در آن بیماران تنها یک یا دوبار در هفته نیاز به مراجعه به مراکز درمانی دارند. بیماران میتوانند داروی خود را در مدت زمان بسیار کوتاهی دریافت کرده و بدون نگرانی از اثرات جانبی وحشتناک درمان، به زندگی معمولی خود بپردازند».
نتایج این پژوهش در مجله Nature Biotechnolog منتشر شده است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از شین هوا ، هیمانشو برامبات از شرکت EnGeneIC واقع در سیدنی که در زمینه فنآوری زیستی فعال است، میگوید این تحقیق قابلیت کاهش اثرات جانبی درمان سرطان و ارزانتر کردن این درمانها را دارد.
برامبات میگوید این فنآوری به پزشکان اجازه میدهد بدون آسیبرساندن به بافتهای سالم، سلولهای سرطانی را هدف بگیرند. این مشکل در روشهای شیمیدرمانی فعلی وجود دارد.
وی میگوید: «به طور اساسی شما نیاز دارید دارو را به طور مستقیم و بدون اینکه در سراسر بدن حرکت کند، به درون سلول سرطانی برسانید.»
این گروه پژوهشی حدود پنج سال است که روی درمان سرطان با استفاده از نانوسلولها کار میکند.
بنابر گفته برامبات آخرین نسخه این روش ۱۰۰ درصد موثر بوده و توانست نوعی از سرطان در موشها را که نسبت به درمان با روشهای معمول شیمیدرمانی مقاوم بود، از بین ببرد. این سلولها با داروهای ضدسرطان پر شده و برای مبارزه با سرطان، در «موجهایی» گسیل میشوند.
برامبات میگوید: «اولین موج از اسبهای تروژان به محل سلولهای سرطانی رفته و مکانیسمهای دفاعی این سلولها را غیرفعال میکند. جالب است که این سلولهای سرطانی به طور کامل آماده دریافت مکرر این اسبهای تروژان هستند. ما میتوانیم این نانوسلولها را چندین و چند بار به سمت سلولهای سرطانی گسیل داشته و هر بار آنها را با سلاحهای مختلف درمان سرطان تجهیز کنیم.»
اواخر امسال اثر این سلولها روی سرطانهای درازمدت در سه بیمارستان ملبورن مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
برامبات میگوید این نانوسلولها نسبت به روشهای معمول درمان داروی کمتری مصرف میکنند . در نتیجه درمان با آنها ارزانتر است. او میافزاید درمان هدفمند بدین معنا نیز هست که استفاده از این روش نسبت به شیمیدرمانی، اثرات جانبی کمتری دارد.
وی توضیح میدهد: «استفاده از این روش میتواند درمان سرطان را به صورت واقعی به یک فرایند خارج بیمارستانی تبدیل کند که در آن بیماران تنها یک یا دوبار در هفته نیاز به مراجعه به مراکز درمانی دارند. بیماران میتوانند داروی خود را در مدت زمان بسیار کوتاهی دریافت کرده و بدون نگرانی از اثرات جانبی وحشتناک درمان، به زندگی معمولی خود بپردازند».
نتایج این پژوهش در مجله Nature Biotechnolog منتشر شده است.