تعادل در سوارکاری

ناشناس

Active member
تعادل در سواركاري :

هر موجودي داراي مركز ثقلي است و تعادل هر موجودي با هماهنگي اين مركز ثقل با زمين حفظ مي شود و خط عمود فرضي رسم شده از مركز ثقل بر زمين خط ثقل ناميده مي شود . هر جسمي داراي فقط يك مركز ثقل است و از اين مركز به زمين هم فقط يك خط بنام خط ثقل عمود مي شود . هر موجودي با تكيه بر نقاط اتكاء مختلفي تعادل خود را حفظ مي كند . يك صندلي بر روي چهار پايه و يك اسب بر روي دو دست و دو پا و يك سواركار با نشستن بر روي اسب در حاليكه دو استخوان نشيمن و محل اتصال آنها در تماس با زين است حفظ تعادل مي كند و چنانچه اين تعادل بر هم بخورد ، موجود به حالت نامتعادل تغيير وضعيت مي دهد و هنگاميكه موجودي به حركت در ميآيد مركز ثقل او تغيير مي كند . در حالتهاي خاص از اجسام و يا وضعيت سوار بر روي اسب اين مركز ثقل مي تواند خارج از جسم قرار بگيرد . مانندگوي توخالي ، حلقه آهني و يا سواري به هنگام مسابقات اسب دواني و يا پرش .
سواركاري كه به درستي بر روي اسب مستقر مي شود مركز ثقل او تقريبا عمود بر مركز ثقل اسب مي شود و در هر حالتي كه اسب به خود مي گيرد حفظ ثقلي او منطبق است بر خط ثقل اسب و اين در حالتي است كه اسب ايستاده و يا روي سطحي صاف حركت مي كند و هر يك از حركتهاي اسب ، به مانند آوردن سر به بالا و يا بردن به پائين و هر نوع انحناء بدن به راست يا چپ مركز ثقل او را تا اندازه اي تغيير مي دهد و مربي اسب (سواركار) موظف است ثقل خود را در همه حالتها با ثقل اسب هماهنگ كند و فقط در اين صورت است كه اسب وزن سوار را به راحتي تحمل كرده و سوار هم حداكثر بهره برداري را از قدرت اسب مي نمايد .
تجسم اين حالت موقعي امكان پذير است كه با كوله باري بر پشت حركت مي كنيد و يا انتهاي ميله اي را بر نوك انگشت قرارداده و سعي مي كنيد در حال حركت آنرا حمل كنيد . به هنگام حمل وسيله اي بايد به جلو خم شوند تا بتوانند به راحتي حركت كنيد .
سواركار بايد به هنگام حركت اسب به جلو ، هماهنگ با سرعت اسب ، مركز ثقل خود را به سمت جلو ( جهت حركت اسب ) متمايل كند تا حدي كه مقداري جلوتر از مركز ثقل اسب قرار بگيرد و براي حفظ اين حالت بايد در حالت تعادل كامل در زين قرار گرفت ، يعني با اسب حركت كرده يا حركتهاي اسب را تعقيب كند .
اگر ثقل سوار از ثقل اسب عقب بماند ، فقط حمل مي شود سواركار بايد ابتداء ثقل خود را با اسب هماهنگ كند و سپس نشست خود را بر روي سه نقطه اتكاء تنظيم نمايد و حفظ اين دو حالت هماهنگ با هم امكان پذير نيست .
پس بايد يكي را برگزيد كه حالت نيم نشست را بوجود مي آورد در اين حالت سوار خود را به جلوي زين كشيده با پائين دادن پاشنه ها بيشتر اتكاء را بر روي رانها و پهناي ساق مستقر مي كند . در حركتهاي آرام (قدم ، يورتمه و چهار نعل جمع ) اين تضاد چندان مشهود نيست ولي اين مشكل عدم هماهنگي ثقل را در سوارهاي مبتدي و يا بدرستي آموزش نديده به وضوح مي توان ديد .
هماهنگي سواركار با اسب به هنگام اسب دواني و يا پرش كه سواركار ثقل خود را كاملا به جلو مي كشد ، نمايش نيست ، بلكه كمكي است به اسب براي بهبود دويدن و يا بهتر پريدن .
بهر حال از گستردگي بحث تعادل تا به همين جا بسنده كرده و اضافه مي كنيم كه ، سواركار ابتدا اسب را كمك مي كند تا متعادل و متوازن حركت كند و هر چه مراحل آموزش پيشرفته تر مي شود ، اين هماهنگي بيشتر شده و تا به جائي مي رسد كه سوار قادر مي شود به نفع حركت دلخواه خود تعادل اسب را بر هم زده و او را با ثقل خود هماهنگ كند.
ايمني در سوارکاري

ايمني در دجه اول است:ورزش سواركاري يكي از ورزشهاي پر مخاطره مي باشد و هيچ ارتباطي نيز به اندازه جثه و چگونگی رفتار اسب شما ندارد .
قابل تصور است كه افتادن از يك ارتفاع زياد ، چقدر مي تواند مخاطره آميز باشد و اين اتفاقي است كه گاهي براي بعضي از سواركاران رخ مي دهد .
تا كنون سواركاران زيادي در سراسر دنيا بعلت عدم استفاده از وسائل ايمني مانند كلاه و …. در حين سواركاري دچار صدمات غير قابل جبراني شده اند .
بسياري از سازمانها و انجمنهاي برگزار كننده مسابقات رسمي و بزرگ سواركاري ، كليه شركت كنندگان را بدون در نظر گرفتن شرايط سني و يا مسائل جانبي واداشته اند تا از وسایل ایمنی استفاده کنند. در مدارس سواركاري نيز چنين قوانيني حاكم است و هيچ هدفي بجز حفظ سلامت اسب و سواركاران ندارند و مي بايست از اين قوانين متشكر بود .
اغلب سواركاراني كه در حين سواركاري از كلاه استفاده نمي كنند دليلشان اين است كه بدون كلاه راحت ترند و يا كلاه ندارند و اين نوع برخورد با موضوع فقط يك جنبه خودخواهانه بيش ندارد و تا كنون نيز بخت با آنها يار بوده است كه اتفاق جدي برايشان نيافتاده است ولي اتفاق يك بار مي افتد و بعد از آن بايد ديد كه علوم پزشكي در رشته مغز و اعصاب چقدر پيشرفت كرده است و آيا قادر هستند كه مصدوم را نجات دهند يا خير .
امروزه بسياري از كارخانجات وسائل ورزشي ، كلاه هاي ايمني مطمئن و راحتي را ساخته اند كه معمولا در دسترس مي باشند .

چند نكته در مورد استفاده از كلاه ايمني : هميشه كلاه اندازه سر خودتان بخريد بطوري كه كاملا اندازه و متناسب با سر شما باشد ، هيچ گاه كلاه ديگران را قرض نگيريد زيرا ممكن است كه اندازه سر شما نبوده و متعاقب آن كارائي كافي را نداشته باشد .
- هميشه بهترين و پيشرفته ترين كلاه ايمني را كه در دسترستان مي باشد تهيه نمائيد ، اگر چنين امكاني براي شما وجود ندارد مي توانيد از فدراسيون مربوطه جهت تهيه اين نوع وسائل كمك بگيريد .
- هيچ گاه بدون كلاه سواركاري نکنید .
- هيچگاه بدون كلاه سوار بر اسب جوان و يا اسبي كه رفتارش قابل پيش بيني نيست نشويد .
- كلاه ضرب خورده و مستعمل خود را تعويض نمائيد زيرا آن يكبار وظيفه خود را انجام داده است و اين عمل ممكن است براي بار دوم تكرار نگردد
 

ناشناس

Active member
. آقای جمشیدخانی یک بار سر کلاس گفتند :یک سوارکار باید حداقل هفته ای چهار بار و هر بار چهار ساعت به مدت چهار سال سواری کند و تمرین داشته باشد تا بتواند متعادل ومناسب روی اسب بنشیند!


اما اول لازم است تمام عضلات بدن شما آمادگی لازم را با تمرین پیدا کنند سپس به فکر حفظ تعادل باشید یعنی اول حفظ نشست و بعد حفظ تعادل.




نشست خوب :




هر سوارکار باید صاف و استوار بر روی اسب بنشیند و هیچ خمیدگی هم در بالاتنه وجود نداشته باشد. این درست همان حالتی است که خوب است سوارکاران در راه رفتن و نشستن هم رعایت نمایند یا بهتر بگویم به آن عادت کنند.


اگر در پشت سر و گوش سوارکاران خوب یک خط بر زمین عمود نماییم باید شانه- باسن و پاشنه هم در امتداد گوش بر روی همان خط قرار گیرند.




یک خط عمود دیگر هم درست از میان بالاتنه سوارکار می گذرد . این به این معنی است که سوارکاران نباید وزن خود را نامتعادل به یک سمت متمایل نمایند.حتی سر هم باید متقارن در دو طرف این خط قرار بگیرد.




قرارگیری استخوانهای لگن باید به گونه ای باشد که هیچ فشاری به انتهای ستون مهره ها وارد نشود به این منظور به جای باسن باید با فاق بر روی زین بنشینید.پس لازم است از عضلات داخلی ران و ساق استفاده نمایید این در حالی است که بیشتر سوارکاران به اشتباه عضلات پشتی ران و ساق را بر روی زین قرار می دهند.


پاها نقش مهمی در نوع نشست و میزان تعادل دارند پس بهتر است با کشیدن پنجه ها به سمت داخل باعث چسبیدن زانوها به زین شویم.پایین بودن پاشنه پا باعث افزایش تعادل و افزایش توانایی در کنترل اسب می شود.


اما آنچه مهم است عضله سازی متناسب با نیازهای سواری است که فقط با نرمشهای خاص قبل ازسواری و تمارین متناوب سوارکاری انجام می شود.همین تمارین و عضله سازی بیش از هر چیز تعادل را ایجاد می کنند.


سعی کنید بدن خود را از زین جدا نکنید بلکه تا می توانید نشست خود را در عمق زین ببرید. من وقتی می خواهم این مطلب را برای شاگردانم توضیح دهم به نقاشی هایی اشاره می کنم که از انسان و اسب موجودی جدید با بالاتنه انسان وپایین تنه اسب به تصویر کشیده اند .با تصور این نقاشی از ترکیب انسان و اسب می توان فهمید که تا چه حد باید بدن انسان با اسب یکی شود! این یکی شدن باعث می شود ضربه های حرکتی اسب کمتر به بدن سوار منتقل شود و آسیب بزند .


دستهای سوار در تعادل هیچ نقشی ندارند و سوار متعادل بدون گرفتن دستجلوها به راحتی سواری می کند.


سوارکاران مبتدی اغلب تعادل خود را به واسطه رکابها حفظ می کنند درحالیکه رکابها وسایل کمکی هستند ویک سوارکارباید اول وضعیت نشست خود را تصحیح نماید.

نویسنده غزاله منتظم
 

پیوست ها

  • oll.bmp
    45.3 کیلوبایت · بازدیدها: 3
  • MCCA8NFJPQCA7URJX8CAW6LNL9CA5VP2CVCABGJEGPCAQGTWX3CA9FODM1CA6FJSDSCAPEOIO3CAAOHLT0CAKAHY5UCACX8S2JCA
    4.1 کیلوبایت · بازدیدها: 39
بالا