تغيير روش

♘امیرحسین♞

♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
از توقف به قدم را نوسواركار تاكنون صدها بار انجام داده و بدان نينديشيده است. حال به او گفته مي‌شود كه به كار خود فكر كند و اسب را كه ايستاده است به اختيار و با كاربرد اين اثرات به حركت درآورد. دستجلوها را اندكي در دست فشرده و ساق پا را به بدن اسب فشار دهد. اگر لازم است زبان را به آهستگي به صدا درآورد، ولي تا حد ممكن از به صدا درآوردن زبان بايد پرهيز كرد و با فشار نشيمن، خود را از عقب ماندن از حركت اسب حفظ كرد. اين سه اثر بايد سبك و متناسب با روش بعدي كه قدم است باشد. گاهي سنگيني را متوجه جلو كردن نيز لازم است.

از قدم به يورتمه
بعد از آن كه به طريق فوق اسب به حركت درآمد، قوي‌تر كردن اثر ساق ، گرفتن و د ادن دستجلو و دادن تنه به جلو كه علامت نخستين حركت يورتمه از طرف سواركار است،‌اسب را به روش يورتمه مي‌كشاند.
از يورتمه به قدم
كرفتن دستجلوها بيش از دادن، فشار پنجه به ركاب و ساق به بدن اسب و نشستن در عمق زين ا سب را به روش ملايم‌تر قدم مي‌كشاند.
از قدم به ايست
چند بار نيم توقف يعني ايست ولي در اين مرحله، گرفتن دستجلو بدو دادن و قوي كردن دو اثر ديگر يعني فشردن ساق و نشستن در عمق زين، اسب را به توقف مي‌كشاند.
اصول تغيير روش
دادن و گرفتن دستجلوها راندن اسب با پاشنه، نشست و فشار ساق، جلو و عقب بردن تنه
تا اين جا همه آموخته‌ها بايد مورد آزمايش قرار گيرد تا كاستي‌ها مشخص و مشكل‌ها برطرف شوند. ضمن عبور از گوشه مي‌توان حركت دردايره را نيز به نوسواركار آموخت. روش‌هاي قدم، يورتمه و ايست را با توضيح و تفسير به او يا داد و نادرستي‌هاي اندام او را تصحيح كرد. اين روش بيشتر در درساژ اعمال مي‌شود و ويژه مدارس درساژ است كه به انواع ديگر ورزش‌هاي سواركاري نياز ندارند. آنان حركات نهايي درساژ را "فقط" هدف آموزش قرار داده و از تعليم پرش خودداري مي‌كنند.

منبع : كتاب اسب
 
بالا