♘امیرحسین♞
♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
هنوز آن لحظه فرا نرسيده است كه سواركار مجبور باشد نشست را تغيير دهد ولي اندكي به جلو خم شدن يا به حال عادي درآمدن ضروري است. سرعت را بايد كنترل كرد و حركت را بايد ادامه داد. در قسمت اول اين مرحله، اسب بايد دريافته باشد كه رفتن به سوي مانع حتمي و قطعي است.
براي تفهيم اين موضوع اسب را بايد به هيجان آورد. اگر ساق كفايت نمي‌كند بايد از كمك‌هاي صدا و شلاق و مهميز نيز استفاده جست. به هيجان آوردن، تنها معناي تحريك نمي‌دهد بلكه بايد معناي دقت و كنترل را نيز از آن برداشت كرد.و اگر اسب خون سرد است و تمايل زياد به اين پرش نشان نمي‌دهد، كاربرد كمك‌هاي ذكر شده همراه با نيم توقف ضروري است. اگر اسب مهاجم است و براي رفتن به سوي مانع مجذوب و مشتاق، فقط با چسبندگي سواركار و استفاده از ساق و دستجلو و جمع نگاه داشتن اسب، از تهاجم آن جلوگيري مي‌شود.
در قسمت دوم اين مرحله ، سواركار جلوي زين مي‌نشيند و دخالت خود را در كار اسب به حداقل مي‌رساند. ولي اجازه نمي‌دهد كه اسب از كنترل خارج شود. بيشتر اسب‌ها دراين مرحله است كه به چپ يا راست فرار مي‌كنند. البته اسب‌هايي هم هستند كه اين كار را در نقطه صعود انجام مي‌دهند. به هرحال كمترين اندازه دخالت در كار اسب، در عين حال كنترل و هدايت به نقطه صعود، لازم است. طول، مجموع ا ين مرحله از چهار گام بيشتر نيست. تبعيت سواركار از حركات اسب، اختيار دادن به اسب آزموده براي انتخاب نقطه پرش و آزادي دستجلوها تا حد لزوم از شرايط درست اين مرحله است.
در اين مرحله است كه اسب بايد با تكان سر و تمركز ديد روي مانع ، آن را ببيند و طول و عرض و ارتفاع آن را تشخيص دهد.
منبع :كتاب اسب
براي تفهيم اين موضوع اسب را بايد به هيجان آورد. اگر ساق كفايت نمي‌كند بايد از كمك‌هاي صدا و شلاق و مهميز نيز استفاده جست. به هيجان آوردن، تنها معناي تحريك نمي‌دهد بلكه بايد معناي دقت و كنترل را نيز از آن برداشت كرد.و اگر اسب خون سرد است و تمايل زياد به اين پرش نشان نمي‌دهد، كاربرد كمك‌هاي ذكر شده همراه با نيم توقف ضروري است. اگر اسب مهاجم است و براي رفتن به سوي مانع مجذوب و مشتاق، فقط با چسبندگي سواركار و استفاده از ساق و دستجلو و جمع نگاه داشتن اسب، از تهاجم آن جلوگيري مي‌شود.
در قسمت دوم اين مرحله ، سواركار جلوي زين مي‌نشيند و دخالت خود را در كار اسب به حداقل مي‌رساند. ولي اجازه نمي‌دهد كه اسب از كنترل خارج شود. بيشتر اسب‌ها دراين مرحله است كه به چپ يا راست فرار مي‌كنند. البته اسب‌هايي هم هستند كه اين كار را در نقطه صعود انجام مي‌دهند. به هرحال كمترين اندازه دخالت در كار اسب، در عين حال كنترل و هدايت به نقطه صعود، لازم است. طول، مجموع ا ين مرحله از چهار گام بيشتر نيست. تبعيت سواركار از حركات اسب، اختيار دادن به اسب آزموده براي انتخاب نقطه پرش و آزادي دستجلوها تا حد لزوم از شرايط درست اين مرحله است.
در اين مرحله است كه اسب بايد با تكان سر و تمركز ديد روي مانع ، آن را ببيند و طول و عرض و ارتفاع آن را تشخيص دهد.
منبع :كتاب اسب