از مطرح شدن چنین مطلبی کمی کیف کردم ! و از ناشناس آشنا سپاسگزارم ...
علت سفید بودن سم در واقع عدم تجمع رنگدانه ملانین در بافت دیواره سم می باشد .و هر چه ایت تجمع رنگدانه ملانین بیشتر باشد سم تیره تر و مشکی تر به نظر می رسد . ملانین برای حضور در سم و ذخیره در بافت دیواره در جداره لوله های نازکی قرار می گیرد که تجمع این لوله های نازک بخش بیرونی دیواره سم یا لایه شاخی را تشکیل می دهد . بنابراین اضافه شدن ملانین به عنوان یک رنگدانه به جداره این لوله ها باعث ضخیم شدن آنها و تقویت آنها می شود . زیرا قطر خارجی لوله ثابت می ماند و در عوض قطر داخلی کاهش می یابد بنابراین افزایش استقامت لوله ها و در مجموع سم نسبت به سایش را در بر خواهد داشت... اما اگر انباشتگی بیش از حد باشد که در سمهای کاملا مشکی اتفاق می افتد این لوله در واقع تبدیل به میله هایی مملو از ملانین می شوند که هر چند در برابر سایش مقاومت می کنند اما شکننده هستند و این سمه خشک بوده مستعد ترک و لب پر شده هستند ! و در واقع محلی برای ترشحات واکسی سم وجود ندارد ! از طرف دیگر این سمها در مناطق مرطوب و باتلاقی مناسبند زیرا محلی برای نفوذ رطوبت به درون بافت شاخی وجود ندارد . یعنی داخل لوله ها کیپ است !
اما فقدان این رنگدانه در سمهای سفید و عدم جایگزینی آن با مواد دیگر موجب سبک شدن و نازکی لوله و نرم و انعطاف پذیر بودن سم می شود . سایش سریعتر اتفاق می افتد هرچند که این سمها شکننده نیستند .
اما نکته ای که یکی از دوستان خوب ما صابر عزیز اشاره کرده است در خصوص بو گرفتن سم سفید ، باید بگویم مرحبا ! و علت بو گرفتن سریعتر سمهای سفید و در واقع مستعد بودن سم های سفید به عفونت همین خالی بودن فضای لوله ها است که مواد بستر به همراه عوامل بیماریزا و رطوبت وارد این لوله ها می شود و موجبات بو گرفتن سم را پدید می آورد . سعی کردم از به کار بردن اصطلاحات علمی و لغات قلنبه سلنبه خود داری کنم تا برای تمام اعضا سایت قابل درک باشد ، امیدوارم موفق شده باشم !