نکاتی پیرامون آشنایی

[بهراد]

نکاتی پیرامون آشنائی با انتخاب اسب

چند نکته اصولی و کتابی که اگه در خرید اسب رعایت بشه چنان بد نیست که در ان بخش به چند مورد اون می پردازیم:

اول از همه باید بدونیم برای چه استفاده ای می خواهی اسب بخریم،در کل پنج استفاده اساسی از اسب ها می شه: ​

1.برای تفریح و لذت و آموزش سوارکاری​

2.برای کار(اسب درشکه و مزرعه و باربری)​

3.برای اصلاح نژاد​

4.شو​

5.ورزش(پرش،کورس)​

پس باید قبل از همه چیز بدونیم که اسبی که می خواهیم خریداری کنیم برای چه هدف یا استفاده ای می خواهیم،عموم دوستان برای تفریح که در اصلاح عام می گن اسب برای سواری آزاد ،می خواهن و تنها برای سواری خریداری می کنن،دسته دوم که بیشتر مخاطب پسند اند و وجه کلی دارند اسب هایی اند که یا نژاداً و یا بر اساس نحوه تربیت خاص برای اون ورزش استفاده دارند،به دو گروه اسب های پرشی و اسب های کورسی تقسیم می شوند که برای هر گروه یک نژاد خاص و تمرینات خاصی لازم است.عموماً یک اسب را نمی توان برای تمام این منظور ها مورد استفاده قرار دارد.اسب برای کاری که مد نظر ماست بایستی انتخاب شود.​

در مورد نژاد اسبی که خریداری می کنیم: اول باید ذکر کنم که بیشترین درصد اسب هایی که ما با آنها در ایران برخورد داریم و در باشگاه ها مشاهده می کنیم اسب های دوخون هست،که اغلب اسب ها را در بر می گیرند و برای سواری آزاد خصوصا و بعد برای پرش بیشتر مورد توجه قرار می گیرند البته ناگفته نماند که برای کورس نیز استفاده می شوند همون طور که از نام آنها پیدا ست دو خون (دو رگ)هستند و بستگی دارد که از مادیان و سیلمی با سابقه پرشی کشیده و کره گرفته باشند و یا از سیلمی و مادیانی که در زمینه کورس بوده اند.دو خون رو نمی شه نژاد نامید از نظر علمی ولی عموما اسب هایی اند که از دو رده یا جفت گیری دو نژاد تقریباً نزدیک به وجود می آیند مثلاً انگولا ترکمن(دو نژاد انگولای عرب و ترکمن)...که هم برای فعالیت های ما بسته به نوع استفاده ای که می خواهیم مناسب باشد که البته باید فاکتور هایی که بعد ها ذکر می کنم داشته باشند(بعنوان مثال دست و پائی طبیعی و سالم و با اندازه و زاویه مناسب و صحیح برای اسب های پرشی) و هم قیمت به مراتب مناسب تری هم از اسب های صاحب خون(نژاد اصیل) دارند.در رده بعدی از اسب هایی که زیاد با آنها برخورد داریم اسب های عرب و اسب های پرشین عرب هستند و اسب های ترکمن در رده بعدی قرار دارند.اسب های عرب برای یادگیری هز چیزی فوق العاده اند و به شدت با هوش و با استعداد و زیبا و با ژست هستند.اما نباید اسب های تروبرد به خصوص اسب های خالص این نژاد که با زحمات قابل تحسین مسئولین به تازگی وارد شده اند و از اسب های به نام این نژاد هم در دنیا بوده اند رو نادیده بگیریم که به علت خصوصیات فیزیکی این نژاد برای مسابقات کورس بیشتر کاربرد دارند،که همین 2و3 ماه پیش شاهد وارد کردن تعدادی از تروبرد های استرالیایی توسط جناب آقای خراسانی و حراج آنها بودیم.بعد از این نژاد ها ،از نژاد های ورزشی ...,اروپایی نیز وارد شده اند مثلDutch wormblood,Belgiam worm blood,KWPN ​

اما پیش نهاد می کنم که اگر با قیمتی متعادل قصد خرید اسب رو دارید بروید سراغ اسب های دوخون که شرایط و ویژگی های مناسب و خوبی برای استفاده شما دارند و برای خرید اسب خیلی باید وقت صرف کرد و گشت و به خوبی دید و بررسی کرد،​

اما سن خرید اسب:معمولا اسبهای 5 تا 12 سال در عترین سالهای زندگی و در اوج قدرت ان و بطور معمول رو فرم اند،معمولا اسب های جوان به تربیت بیشتری و زمان بیشتری نیاز دارند و بازی گوشی هایی هم دارند و سواری همراه با هیجان هم دارند مثل الکلنگ کردن،سر دست زدن و....اما اسب های مسن تر اسب های آروم تری هستندو خطر کم تری نیز دارند.معمولا یک اسب 7 یا 8 ساله در سن و سال مناسبی هم برای سواری و هم برای یادگیری می باشد.​

خوب اینها تنها نکاتی بود ابتدائی که دونستن شون بد نیست اما همه چیز در اسب به دلخواه ست،و باید سوارکار ازش خوشش بیادو باید ببینه خواست خودش و نظر خودش چیه،اما چیزی که هر شخص و هر سوارکاری اون فاکتور ها رو حتما در نظر می گیرد: ارزشیابی اسب است از لحاظ ارتفاع ،وزن،فرم بدن،وضعیت سر و گردن و دست و پا ها و... که اهمیت بسیاری دارند و انتخاب یک اسب سالم و درست از روی این فاکتورها بسیار مهم است و مطمئناً در انتخاب اسب مورد توجه قرار می گیرد .​

​