دامپزشکی اسب شاخه‌ای از دامپزشکی است که به درمان و پیشگیری از بیماری‌ها و جراحات در اسب‌ها می‌پردازد. دامپزشکان اسب باید دانش و مهارت‌های خاصی در زمینه‌های مختلف پزشکی اسب، از جمله آناتومی، فیزیولوژی، بیماری‌شناسی، جراحی و داروسازی داشته باشند.

دامپزشکی اسب شامل طیف گسترده‌ای از خدمات می‌شود، از جمله:

• معاینه و مراقبت‌های بهداشتی پیشگیرانه
• تشخیص و درمان بیماری‌ها و جراحات
• جراحی
• زایمان
• تولید مثل
• تغذیه
• مدیریت سلامت اسب

دامپزشکان اسب باید بتوانند با سوارکاران، صاحبان اسب و سایر افراد مرتبط با اسب ارتباط برقرار کنند. آنها همچنین باید بتوانند به طور موثر با اسب‌ها ارتباط برقرار کنند تا بتوانند آنها را معاینه کنند و درمان‌های لازم را انجام دهند.

تحصیلات دامپزشکی اسب معمولاً شامل چهار سال تحصیل در دانشکده دامپزشکی است. در طول تحصیل، دانشجویان دامپزشکی اسب در زمینه‌های مختلف پزشکی اسب آموزش می‌بینند.

دامپزشکان اسب می‌توانند در کلینیک‌های دامپزشکی، بیمارستان‌های دامپزشکی، مزارع پرورش اسب و سایر مراکز مرتبط با اسب مشغول به کار شوند.

در اینجا برخی از بیماری‌های شایع اسب آورده شده است:

• بیماری‌های عفونی، مانند آنفلوانزا اسب، بیماری لایم و بیماری‌های انگلی
• بیماری‌های متابولیکی، مانند چاقی، دیابت و بیماری‌های کلیه
• بیماری‌های عصبی، مانند بیماری‌های ستون فقرات و بیماری‌های مغز
• بیماری‌های قلبی و عروقی
• بیماری‌های چشمی
• بیماری‌های پوستی
• بیماری‌های تنفسی

دامپزشکان اسب باید بتوانند این بیماری‌ها را تشخیص دهند و درمان‌های لازم را انجام دهند.

دامپزشکی اسب یک حرفه چالش‌برانگیز و پرمخاطب است. دامپزشکان اسب نقش مهمی در حفظ سلامت اسب‌ها ایفا می‌کنند.