sohrab
Active member
(اسامی اسب در شاهنامه ی فردوسی)
تصویر اسب در شاهنامه
یکی از مهمترین ویژگیهای شعر واقعی، هنر تصویر آفرینی شاعر است که در ادبیات غرب به آن ایماژ می گویند. در اصطلاح عبارت است از اثری که به وسیله ی کلمه، عبارت یا جمله نویسنده یا شاعر ساخته می شود تا تجربه حسی او به ذهن خواننده منتقل شود.
یکی از شاعران بی رقیب ایران زمین که توانسته است هنر تصویرگری و تصویر آفرینی را در شاهکار بی نظیر خود، شاهنامه، به نمایش گذارد، فردوسی بزرگ است. تصویر آفرینی متنوع در شاهنامه باعث شد بسیاری از شاعران به سرودن منظومه های مشابه پرداختند ولی هیچکدام نتوانستند از عهده این کار بر آیند، زیرا آنها در سروده های خود صرفا تصویر را برای تصویر آورده اند، اما تصویر برای فردوسی وسیله القای حالت ها، نمایش لحظه ها و جوانب گوناگون طبیعت و زندگی بود.
یکی از حیواناتی که بیشترین حوزه ی تصویر را در شاهنامه به خود اختصاص داده، اسب است. یکی از قوانین کلی داستان های حماسی داشتن مرکبی خاص است که به قوت، سرعت و هوشمندی ممتاز باشد.
اسامی و اوصاف این حیوان در شاهنامه فراوان است و به اعتبار رنگ، سرعت، قدرت و... به شرح زیر به کار رفته است:
تصویر اسب در شاهنامه
یکی از مهمترین ویژگیهای شعر واقعی، هنر تصویر آفرینی شاعر است که در ادبیات غرب به آن ایماژ می گویند. در اصطلاح عبارت است از اثری که به وسیله ی کلمه، عبارت یا جمله نویسنده یا شاعر ساخته می شود تا تجربه حسی او به ذهن خواننده منتقل شود.
یکی از شاعران بی رقیب ایران زمین که توانسته است هنر تصویرگری و تصویر آفرینی را در شاهکار بی نظیر خود، شاهنامه، به نمایش گذارد، فردوسی بزرگ است. تصویر آفرینی متنوع در شاهنامه باعث شد بسیاری از شاعران به سرودن منظومه های مشابه پرداختند ولی هیچکدام نتوانستند از عهده این کار بر آیند، زیرا آنها در سروده های خود صرفا تصویر را برای تصویر آورده اند، اما تصویر برای فردوسی وسیله القای حالت ها، نمایش لحظه ها و جوانب گوناگون طبیعت و زندگی بود.
یکی از حیواناتی که بیشترین حوزه ی تصویر را در شاهنامه به خود اختصاص داده، اسب است. یکی از قوانین کلی داستان های حماسی داشتن مرکبی خاص است که به قوت، سرعت و هوشمندی ممتاز باشد.
اسامی و اوصاف این حیوان در شاهنامه فراوان است و به اعتبار رنگ، سرعت، قدرت و... به شرح زیر به کار رفته است:
