اصول اوليه در سوار شدن بر اسب
در باشگاه ها معمولا اسب را براي جلسه اول زين مي كنند و آماده مي كنند . سوار تازه كار هم مي نشيند روي زين و بدون هيچ آموزشي جلسه اول پس از يك ساعت ول گشتن سوار و اسب در مانژ تمام مي شود . و به نظر من همان قدر كه براي سوار كسل كننده است براي اسب نيز كسالت آور است.من اولين جلسه را به آموزش تئوري اختصاص مي دهم تا حداقل اسب بينوا راحت باشد. و مقدماتي را كه در زير مي آورم به سواركاران گوشزد مي كنم . (لازم به ذكر است نه كارت مربيگري دارم و نه دنبال آن بوده ام و نه خواهم رفت بگذاريد به حساب معايب حقير سراپا تقصير). بخش ابتدايي كه راجع به نحوه حمل زين ؛ زين گذاري و ... است را فعلا نقل نمي كنم .كه بايد زين باشد و دهنه و ... تا عملا آموزش داده شود تا ملكه ذهن شود .
اما سوار شدن بر اسب ساده تر از آن به نظر رسيده است كه به آن پرداخته شود و اهميت نشست صحيح بر زين آن را تحت الشعاع قرار داده است .فرض كنيد اسبتان را دستكش به داخل مانژ برده ايد (اگر از ابتدا همان درب اصطبل سوار مي شويد حتي براي سواري آزاد كار درستي نمي كنيد) پس از بستن درب مانژ اسب را به وسط مانژ هدايت كنيد و هيچ گاه در خط حصار سوار اسب نشويد . اسب شما رو به درب مانژ نباشد . ابتدا اندازه ركابها ؛ تنگ و دهنه را كنترل كنيد .(وقتي سوار شديد زمان تنظيم ركاب نيست). قدري با اسب خود خوش و بش كنيد تا آرامش لازم براي پذيرش وزن ناگهاني شما را بر كمر خود بدست بياورد ! براي سوار شدن دهنه اسب را نگهداريد ولي هيچ فشاري به گوشه لبها و آرواره حيوان وارد نكنيد ! پشت به سر حيوان در كنار دستهاي اسب بايستيد و فاصله 30 سانتي متر بين پاي خود و دست اسبتان را حفظ كنيد . پس از اينكه پا را به آرامي در ركاب قرار داديد با دستهايتان قاچ جلو يا قاچ جلو و عقب را بگيريد . با يك حركت با نرمي هرچه تمام تر و چابكي سوار اسب شويد و در اين هنگام به اسب هيچ ضربه اي نزنيد ! با هيچ جاي بدنتان !
1- سواركاران عموما با پنجه پاي چپ كه در ركاب قرار دارد به پهلوي حيوان كه دقيقا محل قرار گرفتن اعصاب و عروق است ضربه مي زنند و اولين نا فرماني اسب از همين جا شروع مي شود كه اين بابا ناشي است ! براي رفع مشكل مي توانيد از زانوي همين پا روي بدن اسب تكيه گاه بسازيد.
2- از برخورد پاي راست با كپل اسب جدا خود داري كنيد و اگر بدنتان ضعيف است با تمرين اين مشكل را بر طرف نماييد .
3- ضربه ديگر را ممكن است سوار كار با دهنه به دهان اسب وارد آورد كه ناشيانه ترين كار است ! براي رفع اين مشكل از سوار كاري كناره بگيريد !
4- اما بيشترين ضربه اي كه سواركار هنگام سوار شدن به اسب البته نا آگاهانه مي زند ضربه با باسن خود به روي زين و در نتيجه كمر اسب است ! كه براي اسب اين ضربات خوشايند نيست !
5- اگر روي باسن خود بعد از سواري جاي زخم ديديد ! بدانيد كه اسب را هم به روز خودتان انداخته ايد !
6- هنگام سوار شدن به سوار شدن فكر كنيد نه ايكس و واي هاي اطرافتان !
7- دهنه براي هدايت اسبتان است نه گمراه كردن اسبتان !
8- مگر نمي گويند :"اسب ران را مي شناسد" پس رانتان را به بدن اسبتان بچسبانيد !
9- اگر بلد نيستيد شلاق دست بگيريد خوب دست نگيريد !( در عكسهاي ارسالي سهراب خان نگاه كنيد نمونه اش را مي بينيد نگاه اسب به شلاق است آن شلاق بيشتر اسب را عقب برده است تا جلو) !
10- شايد عقل شما بيشتر از اسبتان باشد(خوشحال نشويد گفتم شايد) اما حس اسبتان قوي تر است !
نشست سوار نيز نكات خاص خودش را دارد كه تعدادي را نغمه خانم ذكر كردند اما نشست براي هر رشته اي كمي متفاوت است مثلا در كورس بايد تا جاي ممكن ركاب كوتاه باشد.
