گل پر

naserrezaee

New member
اول از هر چیزی به رنگ توجه داشته باشید, این رنگ مال آخاله نه یموت
بعد به بدن و ساختار : توش هم علامتهای آخال دیده میشود هم یموت

سوم شجره چون در ترکمن کمتر قابل اعتماده ولی طبق این شجره آخال دیده میشه.


دوست عزیز من بدون هیچ تعصبی روی این مادیان ازاینکه چنین بحثی مطرح شده خوشحالم و پیشنهاد میکنم تو این سایت بحث روجائی ادامه بدیم که بیشترین بازدید رو داره تا هم دوستان دیگه نظراتشون رو بگن و هم اینکه اطلاعات عمومی تو این زمینه بیشتر بشه--چند موضوع رو میخوام عنوان کنم اول انچه مادر ایران بعنوان نژاد مطرح میکنیم توده ژنتیکیه مثلا باید بجای واژه نژاد یموت بگیم توده ژنتیکی یموت که دارای یکسری خصوصیات فنوتیپی وژنوتیپی خاص هستند--------واگر تلاقی بین افراد اون گروه روکه بیشترین خصوصیات مورد نظر مارو دارن هدایت کنیم انوقت میگیم داریم خالص سازی میکنیم ومثلا میگیم در نسل f7ماخلوص بالائی وجود داره------وازانجائی که همه تودهای ژنی بانک ژن این مرزو بوم هستند در مقابل نسل اینده وظیفه حفظ اون رو داریم وشما بعنوان مسئول این رسانه وظیفه سنگین تری در هدایت دوستان دارید-----پس به انچه که داریم فقط از دیدگاه منافع ورزشی نگاه نکنیم------واگر دوستانی که به کتاب انساب دسترسی دارند که خیلی از اونها سر به مهر هم مونده وارد این عرصه بشن واینشجره نامه ها رو کامل کنیم شاید تحولی در زمینه پرورش اسب اتفاق بیفته
 

♘امیرحسین♞

♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
من تمام کتاب انساب ها رو دارم. ولی مشکل اینجاست که از سال 1353 به بعد هیچ اطلاعاتی از شجره ها موجود نیست. و نمیشه پیگیری کرد.
و همچنین اون چیزی که امروز میتونه یک نژاد رو نجات بده ایجاد یک استفاده براشه. همه افراد دوست ندارند فقط برای نگاه کردن به اسب, اسب نگهداری کنند. تعداد زیادی دنبال استفاده های خاص هستند و نداشتن کاربرد تخصصی باعث نابود شدن ترکمن و بقیه نژادهای ایرانی شده
 
درسته، شرط اول مبحث اصلاح نژاد یا خالص سازی اینکه ما بدونیم که بر چه هدفی باید تلاش کنیم؛مثلآَ: اسپ های بلغاری که تاریخچه طولانی نیز ندارند به جهت رشته پرش سازماندهی شده اند و موفق هم هستند و یا اسپ های آخال تکه روسی که با در نظر گرفتن این مهم تیپ و فرم زیبایی را دارا هستند.
 
بالا