اسب شوالسکی، یک زیرگونه کمیاب و در معرض انقراض از اسب وحشی (Equus ferus) است که بومی استپ‌های آسیای مرکزی به ویژه مغولستان می‌باشد. مشخصهٔ این جانور بدن و سر بزرگ، گردن قوی، و رنگ کرم مایل به زرد (سمند) است.
اسب شوالسکی در قرن نوزدهم توسط یک کاشف روسی به نام Nikolay Przhevalsky کشف شد. این اسب‌ها در آن زمان در سراسر آسیای مرکزی پراکنده بودند، اما به دلیل شکار و از بین رفتن زیستگاه‌هایشان، به سرعت در حال انقراض بودند.
در سال 1969، تنها 12 اسب شوالسکی در جهان باقی مانده بود. با تلاش‌های سازمان‌های بین‌المللی، جمعیت این اسب‌ها به تدریج افزایش یافت و در حال حاضر حدود 2000 اسب شوالسکی در جهان وجود دارد.
اسب شوالسکی یک اسب بسیار مقاوم و سازگار است. این اسب‌ها می‌توانند در شرایط آب و هوایی سخت، مانند سرمای شدید، زنده بمانند. اسب شوالسکی همچنین یک اسب بسیار چابک و سریع است.
اسب شوالسکی در حال حاضر در باغ‌وحش‌ها، ذخیره‌گاه‌های طبیعی و مزارع پرورش اسب در سراسر جهان نگهداری می‌شود. تلاش‌های حفاظتی برای نجات این اسب‌های زیبا و کمیاب ادامه دارد.
در اینجا برخی از ویژگی‌های اسب شوالسکی آورده شده است:
- نژاد: اسب وحشی
- زیرگونه: شوالسکی
- جنسیت: نر، ماده
- رنگ: سمند
- قد: 140 تا 150 سانتی‌متر
- وزن: 350 تا 400 کیلوگرم
- طول عمر: 20 تا 30 سال
اسب شوالسکی یک اسب زیبا و کمیاب است که ارزش حفاظت از آن را دارد.