اسب

اهمیت کلسیم و فسفر در رژیم غذایی اسب شما

خرید اسب پرشی دوسر خارجی کی دبلیو پی ان

اهمیت کلسیم و فسفر در رژیم غذایی اسب شما

از نظر رژیم غذایی، مواد معدنی باید به عنوان یک گروه در نظر گرفته شوند تا به صورت فردی. همانطور که مصرف یک ماده معدنی بیش از حد مورد نیاز افزایش می یابد، مقدار جذب و/یا دفع شده در ادرار و/یا مدفوع نیز افزایش می یابد. مقدار اضافی جذب شده ممکن است مضر باشد. جذب نشدن ممکن است به مواد معدنی دیگر متصل شود و جذب آنها را کاهش دهد و احتمالاً منجر به کمبود این مواد معدنی شود. این اساساً به این معنی است که همه مواد معدنی با هم کار می کنند و باید نه تنها در مقادیر صحیح در رژیم غذایی بلکه در نسبت صحیح با یکدیگر نیز در دسترس باشند.

این مقدار متعادل از تمام مواد معدنی در رژیم غذایی است که مهم است.

افزودن بی رویه یک یا حتی چند ماده معدنی به رژیم غذایی احتمالاً بیشتر مضر است تا مفید. بنابراین، مواد معدنی را نباید به رژیم غذایی اضافه کرد، مگر اینکه مشخص شود کدام یک و چه مقدار مورد نیاز است.

مواد معدنی اصلی مورد توجه در تغذیه اسب عبارتند از کلسیم، فسفر، نمک (کلرید سدیم)، در برخی مناطق جغرافیایی سلنیوم و مس و روی برای رشد.

کلسیم و فسفر
کلسیم و فسفر حدود 70 درصد از مواد معدنی بدن و 30 تا 50 درصد از مواد معدنی موجود در شیر را تشکیل می دهند. حدود 99 درصد کلسیم و بیش از 80 درصد فسفر بدن در استخوان ها و دندان ها وجود دارد. با این حال، کلسیم و فسفر هر دو نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای دیگر بدن دارند.

کلسیم – برای انعقاد خون، عملکرد غشای سلولی، ترشح غدد، تنظیم دما، تنظیم فعالیت بسیاری از آنزیم ها و عملکردهای میتوکندری و عصبی-عضلانی ضروری است.

فسفر – به عنوان یک بافر، برای متابولیسم انرژی و برای بسیاری دیگر از عملکردهای سلولی ضروری است.

کمبود یا بیش از حد کلسیم و فسفر در رژیم غذایی منجر به تحرک یا رسوب بیش از حد این مواد معدنی در استخوان می شود و باعث بیماری اسکلتی می شود. بیماری های اسکلتی معمولاً به روش های زیر طبقه بندی می شوند:

الف) تولید ناکافی استوئید، که منجر به پوکی استخوان می شود (به عنوان مثال به دلیل کمبود طولانی مدت کلسیم در حیوان مسن تر)
ب) کانی سازی ناکافی استوئیدی که تولید صدای جیرجیر از مفاصل در حرکت می کند
(ج) استئومالاسی در بزرگسالان (نرم شدن استخوان ها با درد و ضعف همراه)|
د) جذب بیش از حد مواد معدنی که منجر به استئودیستروفی فیبری می شود،
رشد بیش از حد استخوان، به نام استئوپتروز، به دلیل معدنی شدن بیش از حد استخوان به دلیل کلسیم اضافی.

اسب‌ها بیشتر از کمبود کلسیم یا فسفر و در نتیجه بیماری‌های اسکلتی رنج می‌برند تا از کمبود مواد معدنی دیگر. به عنوان یک متخصص تغذیه، مهم است که با تحقیقات انجام شده در مورد سطوح توصیه شده از مواد معدنی مانند کلسیم و فسفر به روز باشید. در تجزیه و تحلیل من از جیره غذایی، به ویژه برای کره های در حال رشد، مقدار کلسیم و فسفر توصیه شده در رژیم غذایی روزانه اسب بین 15 تا 20 درصد افزایش یافته است زیرا:

مقدار لازم برای به حداکثر رساندن استحکام استخوان تقریباً بسیار بیشتر از مقدار مورد نیاز برای به حداکثر رساندن سرعت رشد است (کرامول، 1984).

برای رفع نیازهای حیوان، رژیم غذایی نه تنها باید حاوی مقادیر کافی از مواد مغذی مناسب باشد، بلکه حیوان باید قادر به جذب و استفاده از آنها باشد. تعدادی از مواد در رژیم غذایی ممکن است جذب کلسیم یا فسفر را کاهش دهند.

بیشتر کلسیم اضافی مصرف شده از روده کوچک جذب شده و از طریق ادرار دفع می شود. بنابراین، برای کاهش جذب فسفر از روده بزرگ در دسترس نیست. بنابراین، کلسیم اضافی رژیم غذایی بسیار کمتر از فسفر اضافی مضر است.

اگر مقادیر هر دو کلسیم و فسفر در جیره برای رفع نیازهای حیوان کافی باشد، مقدار کلسیم نسبت به فسفر یا نسبت کلسیم به فسفر در جیره اسب بالغ احتمالاً از 0.8: 1 تا 8 متغیر است. : 1 و در اسب در حال رشد از 0.8 : 1 تا 3: 1 بدون ایجاد مشکل.

با این حال، به عنوان یک حاشیه ایمنی و به دلیل تنوع در محتوا و در دسترس بودن کلسیم و فسفر در خوراک، نسبت کمتر از 1: 1 برای هیچ اسبی توصیه نمیشود.

این نسبت Ca:P در درجه دوم اهمیت قرار دارد. از اهمیت اولیه مقادیر کافی کلسیم و فسفر در جیره برای تامین نیازهای حیوان است. مگر اینکه رژیم غذایی با مقادیر کافی کلسیم و فسفر تماس داشته باشد، نسبت آنها اهمیت چندانی ندارد.
اگر مقدار کلسیم یا فسفر برای پاسخگویی به نیاز اسب کافی نباشد، یا اگر مقدار یک ماده معدنی نسبت به دیگری خارج از این نسبت ها باشد، ممکن است تغییرات اسکلتی رخ دهد.

فقدان مقدار کافی فرم فعال ویتامین D باعث کاهش جذب کلسیم در روده می شود.

کمبود کلسیم/فسفر اضافی
فسفر اضافی در جیره غذایی اسب فقط در صورتی اتفاق می افتد که سبوس بیشتر جیره را تشکیل دهد، یا اگر مکمل های معدنی حاوی فسفر اضافی تغذیه شوند. در حالی که برخی از مردم بر این باورند که غلات زیاد می تواند باعث افزایش فسفر شود، این کاملا درست نیست. دانه‌های غلات فقط دو برابر فسفر مورد نیاز برای نگهداری و کمتر از مقدار مورد نیاز برای رشد سریع هستند، اما فقط ۷ تا ۳۵ درصد کلسیم مورد نیاز دارند. بنابراین، مشکل رژیم غذایی با غلات زیاد، فسفر اضافی نیست، کلسیم ناکافی است.

چرای گونه های مرتع و علوفه نیمه گرمسیری و گرمسیری
بیشتر پایگاه مرتعی اسب ها در مناطق معتدل استرالیا حاوی کیکویو است که اغلب به عنوان یک گونه خود رو است، به ویژه در شرایط آبیاری و باروری بالا. در مناطق شمالی استرالیا، در حالی که کیکویو یک گونه مهم برای اسب ها است، سایر گونه های نیمه گرمسیری و گرمسیری به طور گسترده برای مراتع اسب کاشته می شوند. اکثر این گونه‌ها حاوی کلسیم به‌عنوان اگزالات کلسیم (کریستال‌های اگزالات کلسیم در تیغه‌های علف) هستند که در محیط قلیایی بالا در روده کوچک نامحلول است و مانع از جذب کلسیم اسب در طول هضم از علف‌ها می‌شود. اگرچه اگزالات کلسیم در روده عقبی توسط باکتری ها تجزیه می شود تا کلسیم آزاد شود، اما به خوبی از روده کوچک جذب نمی شود. این منجر به کمبود کلسیم و وضعیتی به نام هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه تغذیه ای (NSH) با علائم کاهش استحکام استخوان، ناهنجاری های مفصلی و “سر بزرگ” در موارد شدید می شود.

یونجه منبع عالی کلسیم برای اسب ها است. نشان داده شده است که در دسترس بودن کلسیم آن حتی بیشتر از 67 تا 73 درصد از سنگ آهک و دی کلسیم فسفات است.

بسیاری از لنگش، تاندونیت و شکستگی‌های خود به خود در مسابقه توروبرد در استرالیا به دلیل کمبود کلسیم در رژیم غذایی است (Caple et al., 1982). رژیم غذایی اکثر این اسب ها در طول مسابقه و تمرین شامل بیش از 75 درصد غلات است که حاوی کمتر از 0.1 درصد کلسیم و بیش از 0.3 درصد فسفر است. بر اساس نسبت‌های کلیرانس فسفر بالا، نتیجه‌گیری شد که 40 درصد از این اسب‌ها کلسیم ناکافی دریافت می‌کردند.

تشخیص و درمان کمبود کلسیم
جذب ناکافی کلسیم با ارزیابی محتوای کلسیم و فسفر از طریق تجزیه و تحلیل رژیم غذایی (مقایسه ترکیب مواد مغذی خوراک با نیازهای غذایی اسب) به بهترین وجه تشخیص داده شده و درست می شود. صرف نظر از علت، ارزش خون در تشخیص عدم تعادل کلسیم رژیم غذایی سود چندانی ندارد، زیرا در نوسان است، با تغییرات مداوم کمی در نتیجه مصرف ناکافی یا بیش از حد کلسیم رخ می دهد.

درمان کمبود کلسیم در رژیم غذایی یا فسفر اضافی، اصلاح رژیم غذایی با افزایش کلسیم و/یا کاهش فسفر است. برای دو تا سه ماه اول، باید دو برابر نیاز اسب باشد و پس از آن باید به مقدار مورد نیاز کاهش یابد. اطمینان حاصل کنید که کل نسبت کلسیم: فسفر رژیم غذایی 1: 1 به 3: 1 است. از مصرف بیش از حد کلسیم طولانی مدت (بیش از پنج برابر نیازهای نگهداری) باید اجتناب شود. در طول بهبودی ممکن است منجر به تراکم استخوان بیش از حد و بازسازی ناکافی استخوان شود که ممکن است از بازگشت استحکام استخوان به حالت طبیعی پس از بهبودی جلوگیری کند (برتون، 1992).

هنگامی که کمبود کلسیم به دلیل دریافت بیش از حد اگزالات باشد، درمان ترجیحی کاهش مصرف اگزالات با عدم تغذیه با خوراک های حاوی اگزالات بالا و در دو تا سه ماه اول تغذیه با رژیمی است که دو برابر کلسیم و فسفر را تامین می کند. به نسبت 1 : 1 به 3 : 1 مورد نیاز است. پس از این مدت، اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی نیاز کلسیم و فسفر اسب را برآورده می کند.

ترجمه : امیرحسین قاسمی

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *