ناشناس
Active member
اول ركابها را بين دوتا چهار سوراخ كوتاهتر كنيد و سپس تمرين را با يورتمه در سه مرحله آغاز كنيد.
مرحله اول- سوار درحالت يورتمه كمي به جلو متمايل شده و روي كاوالتي با يك يا هر دو دست يال اسب را مي گيرد (دست جلو را رها مي كند)
مرحله دوم- دراين مرحله سوار ابتدا يك دست خود را (روي كاوالتي) درامتداد دهان اسب گرفته و به تدريج درمراحل بعدي دست جلو را رها كرده و هر دو دست را در امتداد دهان اسب ميكشد. دراين حالت سوار بايد به آرامي ياد بگيرد كه روي ركاب ايستادهبا حداكثر بهره گيري از زانوها وبدون اتكاء به دستجلو تعادل خودرا حفظ كند.البته به هنگاميكه تعادل سوار به هم مي خورد نبايد از دست جلو استفاده كند بلكه مجاز است تا يال اسب را بگيرد و پس از برقراري مجددتعادل آنرا رها كند وزمانيكه آموخت در حالت ايستاده بطور كامل تعادل را حفظ كند وبا حركت اسب به جلو حركت كند مرحله سوم تمرين شروع ميشود.
مرحله سوم- اين حالت از تمرين با دستهاي بسته شده روي سينه اجرا مي شود وسوار مي آموزد كه كاملاً مستقل از دستها سواري كند. اگر درحاليكه بدن سوار درحالت عمود بر زمين قرار گرفته و دستهاي خود را روي سينه به هم قفل كرده تا با حركات بدن تكان نخورند از روي كاوالتي عبور كند مي توان گفت كه به هدف نزديك شده است و ميتواند صحيح بنشيند و حركات يورتمه و چهارنعل درحالت پرش را انجام دهد.حال زماني است كه سوار باید حالتهاي باسكولي اسب را به هنگام پرش احساس كند و اين نياز به تمرين در حالت نشسته و عبور با يورتمه از روي كاوالتي دارد.
اين تمرين براي سواركاراني كه نشست آنها قوي شده و حالت فنري پيدا كرده است ومي توانند حركات اسب را درك واحساس كنند مفيد است تا در افزايش ادراك و توسعه احساس به آنها كمك كرده وسوار بتواند درك كند چه زماني اسب پشت خود را نرم كرده وقابل رانده شدن است و چه زماني پشت خود را سفت كرده و سوار را پرت مي كند. حركت نكردن سوار با اسب در حين اجراي اين حركت موجب سفت و غيرحساس شدن پشت اسب و درنتيجه ضايع شدن اسب مي شود بنابراين لازم است درحالت يورتمه نشسته دقت وتوجه بيشتري مبذول شود تا اين مشكلات پيش نيايد
من پيشنهاد مي كنم كه اين تمرين را سواركاران جوان با اسب با تجربه انجام دهندو سواركاران با تجربه اي كه اسب خود را براي پاساژ تعليم مي دهند هم ميتوانند از اين تمرين بهره مند شوند.
يورتمه حركتي است دومرحله اي كه درآن دست و پاي هم قطر با هم از روي زمين بلند مي‌شوند وبه همين دليل بهترين آهنگ حركت را دارد و سوار راحت تر تعادل خود را حفظ مي كند و چهار نوع يورتمه شناخته شده كه عبارتند از کار، جمع، كشيده ومتوسط.
تمرين را با يورتمه کار شروع ميكنيم. دراين حالت پاها درست در جاي دست قرار مي‌گيرند. اسب با حفظ آهنگ آزادانه به جلو حركت مي كند و اگر پشتش نرم نباشد و نیروی توليد شده از قسمت عقب به جلو پیوسته جريان نداشته باشد، امكان اين نوع حركت به روش صحيح وجود ندارد. درحالت حركت صحيح دراثر تحرك دست و پاي مخالف روي كاوالتي عضلات پشت اسب قوي شده وقدرت آن افزايش مي يابد. اسب دراين حالت كه سوار روي آن نشسته است سر و گردن را پايين مي اندازد و حركت مي كند و هرچه حالت كشيدگي و پايين بودن سر و گردن بيشتر باشد كمان پشت او قوس بيشتري برداشته و نرم تر مي شود.
دراين حالت اگر روي كاوالتي او را وادار كنيم كه به دهنه شود، بهترين عمل رابراي نرمش عضلات پشت او انجام داد‌ه‌ايم. البته اين كار چندان ساده نيست واحتياج به تفكر و دقت دارد. اسبهاي تنبل در اثر فشار ساق اين حركت را به راحتي انجام مي دهند. اغلب اسبها با ديدن كاوالتي سريعتر حركت كرده و يا چهارنعل مي روند و دراينجا لازم است كه با يك نيم توقف آهنگ حركت را حفظ كرده با دادن وگرفتن دست جلو نگذاريم اسب سرخود را بالا آورده ويا آبخوري را بين دندانهاي خود بگيرد، چون اگر دراين حالت (روي كاوالتي) اسب سرخود را بالا بياورد بلافاصله عضلات پشت خود را منقبض كرده تعادلش به هم مي خورد و دراثر اشتباه ويا لغزش خود را زخمي مي كند. اگر با نيم توقف اسب به حالت عادي برنگشت بلافاصله تمرين را قطع كرده و با يك كاوالتي از نو شروع كنيد ولي اگر اسبي حساس است بالا بودن سر آن هم خيلي جزيي اشكالي بوجود نمي آورد. اغلب اسبها به هنگام عبور از كاوالتي و يا پرش سرخود را بالا مي‌گيرندتاجلوي خود را خوب ببينند ولي بلافاصله پس از عبور دوباره حالت دلخواه كه همان كماني شكل باشد به خود مي گيرند. دراين حالت بزرگترين اشتباه سوار اين است كه تلاش كند تا سراسب پايين بياورد چون اسب عكس العمل نشان داده واعتمادش سلب ميشود. بعبارت ديگر اگر اسبي آرواره‌ها و گردنش خشك وسفت است ممكن است پشت او بسيار حساس باشد يا اينكه اصولاً از آبخوري بدش بيايد.
با اينگونه اسبها قبل از شروع تمرين با كاوالتي باید مقداري كار كرد تا آبخوري را قبول کنند. اين تمرينات روي دواير بزرگ و كوچك وزيگزاك وهشت لاتين ومارپيچ است تا اسب از سوار اطاعت كند و سپس به آنها ياد مي دهند كه چگونه سر و گردن را كشيده وبا آهنگ منظم روي كاوالتي حركت كنند. البته مي توان قبل از كاوالتي هم دايره زد و يا با گردشهاي متناوب اسب را مطيع و يا قبل از اولين كاوالتي ايست كرد ويكي دو قدم به عقب رفت و دوباره حركت را شروع کرد. توجه داريد كه اين راهها عموميت ندارند و هر سواري بسته به خصوصيات جسماني واخلاقي اسبش با تكيه بر تجربه وآموخته ها در طول تمرينات راه حل اين مشكلات را پيدا خواهد كرد.
هر سواركاري پس از اينكه موفق شد با اسبش رابطه برقرار كند و از اين رابطه حداكثر بهره برداري را کرد، متوجه خواهد شد كه موفقيت فقط درگرو صرف وقت است و شگفتي او زماني به اوج مي‌رسد كه ببيند چگونه اسبش نسبت به او احساس مسئوليت كرده ودركمال خونسردي از فرامين او اطاعت مي کند.
اگر درسواري با مشكلاتي برمي خوريد بلافاصله به مراحلي يا نكاتي از آن غفلت كرده‌ايد مراجعه كنيد و زماني كه ناراحتي مهمي در اسب مشاهده كرديد بلافاصله تمرين را قطع كنيد. اهم مسايل و نكاتي كه به هنگام تمرين باكاوالتي بايد درنظر گرفته شوند عبارتند از:
یک - مستقيم برانيد
دو - آهنگ منظم، آرام و با تحرك داشته باشيد.
سه - دستها درحاليكه پايين هستند تماس ملايمي با دهان اسب داشته و كمك كنند تا اسب گردن را پايين بياورد.
چهار - قسمت فوقاني بدن سواركار بخصوص به هنگام يورتمه نشسته با اسب حركت كند.
پنج -بعد از كاوالتي حركات به همان صورت شروع روي كاوالتي بوده و حالت خزيدن به خود نگيرد.
شش - دست جلو را هرگز كوتاه نگيريد، يعني در صورتيكه نمي توانيد آن را تنظيم كنيد اگر بلند بگيريد به مراتب بهتر از اين است كه كوتاه گرفته شود چون اسب نبايد احساس كند كه تحت فشار، كاري انجام مي دهد.
هفت - نوازش روي شانه ها وكپل را فراموش نكنيد كه همواره رضايت اسب را فراهم مي كند.
هشت - پس از خاتمه يك تمرين درحالت يورتمه، حركت مي تواند به همان صورت ادامه پيدا كند و يا به تمرين ديگري تبديل شود.
قبلاً در همين فصل بحث راجع به يورتمه نشسته و جمع را ديديم و خلاصه گفته شود: اين حركت با گامهاي بلند وكوتاه كه تقريباً حالت مدور دارند درحاليكه اسب سروگردن را كمي بالا مي گيرد نشان داده مي شود.
دريورتمه متوسط گامها پرتحرك تر، بلندتر و كشيده تر هستند كه در نتيجه فضاي بيشتري درهوا و زمين اشغال كرده واسب ناچار مي شود خود را بيشتر كشيده و به جلو برود. فواصل كاوالتي دراين تمرين بين صد و سی تا صدو پنجاه سانتيمتر متغيرند و اسب روي كاوالتي درحاليكه دست جلو تماس دايم ولي قاطعي با دهان برقرار مي كند رانده مي شود. دراين تمرين دو يا سه شلنگ به كاوالتي مانده سوار فشار بيشتري روي اسب متمركز مي كند تا تحرك اسب بيشتر شده و گامها را بكشد نكته مهم اين است كه آهنگ حركت به طور منظم ويكنواخت افزايش يابد تا به حد مناسب از كشيدگي دلخواه دست يافت.اگر اسب خيلي آزاد گذاشته شود ممكن است به جاي تنظيم حركات، عجله كرده و نظم حركاتش به هم بخورد. اگر دست جلو را خيلي جمع كنيم و به يك باره روي كاوالتي آن را شل كنيم اسب به چهار نعل مي افتد. نكته مهم دراين تمرين اين است كه سواركار به اهميت نظم ويكنواختي حركات و كشيدگي شلنگ هاي اسب پي برده باشد.
يكي از مهم ترين فوائد اين تمرين، آشنايي چشم اسب وسوار براي تخمين فواصل است كه در آينده به هنگام مسابقات پرش وصحرايي تاثير به سزايي درموفقيت آنان دارد.
درنتيجه تمرين منظم يورتمه متوسط، قدرت تحرك اسب افزون تر شده و اورا براي تمرين يورتمه كشيده آماده مي كند. البته من خودم يورتمه كشيده را روي كاوالتي تمرين نمي كنم چون هم اسب لذت بيشتري مي برد و هم از خطر مجروح شدن او روي كاوالتي احتراز شده است.
من براي اينكه اسب براي حركت پاساژ تعليم ببيند پيشنهاد مي كنم از كاوالتي با فاصله كم (بين صد و بیست تا صئ و سی سانتيمتر) وارتفاع سی و پنج سانتيمتر استفاده شود كه اين تمرين شامل سواركاران و اسبهايي كه پيشرفته هستند مي شود. اين پيشنهاد ممكن است با مخالفت هايي روبرو شود و عده اي از سواركاران كه به اسبشان پاساژ تعليم مي دهند در موفق بودن اين روش ترديد كنند و از تعليم اسب با كاوالتي براي درساژ خودداري كنند. ولي من به آنها مي گويم هدف اصلي از درساژ زيباتر و قوي تر كردن اسب از طريق اصلاح حركات طبيعي او به وسيله تمرينات ورزيدگي منظم مي باشد، نه اينكه فقط به حركاتي از قبيل سربه ديوار، شانه به داخل، حركت بر روي دو محور و امثال آنها تكيه شود و نقش كاوالتي در رسيدن به اين هدف انكار ناپذير است.
بسيار اتفاق افتاده كه سوار غفلت كرده وبه اسب خود اجازه نداده سر را پايين انداخته و از استراحت كردن ونرم شدن عضلات پشت خود لذت ببرد و اگر درانتهاي يك مسابقه درساژ اسبي را ديديد كه افتان و خيزان قادر نيست حتي يك مانع كوچك هم بپرد تعجب نكنيد چون حتماً تمرينات منظم روي كاوالتي نداشته است. درهر حال نبايد اسب را براي اولين مرتبه به منظور تمرين پاساژ به روز كاوالتي برد. اسب بايد اول بياموزد كه چگونه آزادانه به جلو حركت كند و به هنگام ديدن كاوالتي به هيجان نيايد و سپس تمرينات پيشرفته خود را روي كاوالتي شروع كند، اين حالت در مورد اغلب سواركاراني كه تمرينات منظم و مبتني بر پايه واساس نداشته‌اند هم مصداق دارد. من هم درابتدا تمرينهاي پاساژ را روي كاوالتي انجام ندادم چون فكر مي كردم كه ممكن است جراحاتي دردست و پاي اسب به وجود بياورد ولي بعدها به بي اساس بودن اين فكر پي بردم.
توصيه مي كنم كه هر تمرين را با حداكثر دقت انجام دهيد و فراموش نكنيد درخلال تمرينات استراحت بدهيد. به هرحال اين تمرينات راهگشاي حركت به طرف هدف است و تنظيم و تحرك حركات پاي اسب را تضمين مي كند يك سوار ماهر در طول تمرينات هر مشكلي را به فوريت دريافته و راه غلبه برآن را پيدا مي كند. هنگاميكه در تمرينات تعدادكاوالتي شما به 4 افزايش يافت آنها را بيشتر نكنيد و با همان تعداد به تمرين ادامه دهيد.اگر مي خواهيد اسب توجه بيشتري بکند، مي توانيد فواصل كاوالتي را به دوبرابر افزايش داده يك يا دو كاوالتي رااز بين آنها برداريد. فاصله دوم مطلقاً نبايد كمتر از اولي باشد زیرااسب آهنگ حركات را از دست داده و نظم آن به هم مي خورد، فاصله صد و سی سانتيمتر براي حركت معمولي اسب با جثه معمولي مناسب ترين است واگر اين فاصله را به دو برابر افزايش مي دهيد حتماً بايد دویست و شصت سانتيمتر باشد. يكي از مهمترين وظائف سوار توليد تحرك كافي و حفظ آهنگ ونواخت حركات مي باشد. ارتفاع را هرگز از سی سانتيمتر بالاتر نبريد چون اسب فكر مي كند دامي در راه او گسترده‌ايد تادست و پايش مجروح شود و اعتمادش از سوار سلب مي شود و بزرگترين ضايعه به وجود مي آيد.
سواركاران پرش حساسيت بيشتري روي اين موارد دارند بخصوص به هنگام تمرين روي موانعي كه مغاير ضوابط و معيارهاي از پيش تعيين شده، مي باشد.
آموزش يورتمه روي كاوالتي بلافاصله بعد از آموزش قدم قرار مي گيرد. و مدت تمرين مطابق با معيارها و توقعات تنظيم مي شود. ولي معمولاً بين پانزده تابیست دقيقه تمرين درحالت يورتمه با استراحت هايي كه در بين هر يك از مراحل درنظر گرفته مي شود كافي است و اين مدت به تدریج افزايش يافته و پس از اينكه مطمئن شديد اسب به وضعيت دلخواه رسيده به سی تا سی و پنج دقيقه مي‌رسد.
مرحله اول- سوار درحالت يورتمه كمي به جلو متمايل شده و روي كاوالتي با يك يا هر دو دست يال اسب را مي گيرد (دست جلو را رها مي كند)
مرحله دوم- دراين مرحله سوار ابتدا يك دست خود را (روي كاوالتي) درامتداد دهان اسب گرفته و به تدريج درمراحل بعدي دست جلو را رها كرده و هر دو دست را در امتداد دهان اسب ميكشد. دراين حالت سوار بايد به آرامي ياد بگيرد كه روي ركاب ايستادهبا حداكثر بهره گيري از زانوها وبدون اتكاء به دستجلو تعادل خودرا حفظ كند.البته به هنگاميكه تعادل سوار به هم مي خورد نبايد از دست جلو استفاده كند بلكه مجاز است تا يال اسب را بگيرد و پس از برقراري مجددتعادل آنرا رها كند وزمانيكه آموخت در حالت ايستاده بطور كامل تعادل را حفظ كند وبا حركت اسب به جلو حركت كند مرحله سوم تمرين شروع ميشود.
مرحله سوم- اين حالت از تمرين با دستهاي بسته شده روي سينه اجرا مي شود وسوار مي آموزد كه كاملاً مستقل از دستها سواري كند. اگر درحاليكه بدن سوار درحالت عمود بر زمين قرار گرفته و دستهاي خود را روي سينه به هم قفل كرده تا با حركات بدن تكان نخورند از روي كاوالتي عبور كند مي توان گفت كه به هدف نزديك شده است و ميتواند صحيح بنشيند و حركات يورتمه و چهارنعل درحالت پرش را انجام دهد.حال زماني است كه سوار باید حالتهاي باسكولي اسب را به هنگام پرش احساس كند و اين نياز به تمرين در حالت نشسته و عبور با يورتمه از روي كاوالتي دارد.
اين تمرين براي سواركاراني كه نشست آنها قوي شده و حالت فنري پيدا كرده است ومي توانند حركات اسب را درك واحساس كنند مفيد است تا در افزايش ادراك و توسعه احساس به آنها كمك كرده وسوار بتواند درك كند چه زماني اسب پشت خود را نرم كرده وقابل رانده شدن است و چه زماني پشت خود را سفت كرده و سوار را پرت مي كند. حركت نكردن سوار با اسب در حين اجراي اين حركت موجب سفت و غيرحساس شدن پشت اسب و درنتيجه ضايع شدن اسب مي شود بنابراين لازم است درحالت يورتمه نشسته دقت وتوجه بيشتري مبذول شود تا اين مشكلات پيش نيايد
من پيشنهاد مي كنم كه اين تمرين را سواركاران جوان با اسب با تجربه انجام دهندو سواركاران با تجربه اي كه اسب خود را براي پاساژ تعليم مي دهند هم ميتوانند از اين تمرين بهره مند شوند.
يورتمه حركتي است دومرحله اي كه درآن دست و پاي هم قطر با هم از روي زمين بلند مي‌شوند وبه همين دليل بهترين آهنگ حركت را دارد و سوار راحت تر تعادل خود را حفظ مي كند و چهار نوع يورتمه شناخته شده كه عبارتند از کار، جمع، كشيده ومتوسط.
تمرين را با يورتمه کار شروع ميكنيم. دراين حالت پاها درست در جاي دست قرار مي‌گيرند. اسب با حفظ آهنگ آزادانه به جلو حركت مي كند و اگر پشتش نرم نباشد و نیروی توليد شده از قسمت عقب به جلو پیوسته جريان نداشته باشد، امكان اين نوع حركت به روش صحيح وجود ندارد. درحالت حركت صحيح دراثر تحرك دست و پاي مخالف روي كاوالتي عضلات پشت اسب قوي شده وقدرت آن افزايش مي يابد. اسب دراين حالت كه سوار روي آن نشسته است سر و گردن را پايين مي اندازد و حركت مي كند و هرچه حالت كشيدگي و پايين بودن سر و گردن بيشتر باشد كمان پشت او قوس بيشتري برداشته و نرم تر مي شود.
دراين حالت اگر روي كاوالتي او را وادار كنيم كه به دهنه شود، بهترين عمل رابراي نرمش عضلات پشت او انجام داد‌ه‌ايم. البته اين كار چندان ساده نيست واحتياج به تفكر و دقت دارد. اسبهاي تنبل در اثر فشار ساق اين حركت را به راحتي انجام مي دهند. اغلب اسبها با ديدن كاوالتي سريعتر حركت كرده و يا چهارنعل مي روند و دراينجا لازم است كه با يك نيم توقف آهنگ حركت را حفظ كرده با دادن وگرفتن دست جلو نگذاريم اسب سرخود را بالا آورده ويا آبخوري را بين دندانهاي خود بگيرد، چون اگر دراين حالت (روي كاوالتي) اسب سرخود را بالا بياورد بلافاصله عضلات پشت خود را منقبض كرده تعادلش به هم مي خورد و دراثر اشتباه ويا لغزش خود را زخمي مي كند. اگر با نيم توقف اسب به حالت عادي برنگشت بلافاصله تمرين را قطع كرده و با يك كاوالتي از نو شروع كنيد ولي اگر اسبي حساس است بالا بودن سر آن هم خيلي جزيي اشكالي بوجود نمي آورد. اغلب اسبها به هنگام عبور از كاوالتي و يا پرش سرخود را بالا مي‌گيرندتاجلوي خود را خوب ببينند ولي بلافاصله پس از عبور دوباره حالت دلخواه كه همان كماني شكل باشد به خود مي گيرند. دراين حالت بزرگترين اشتباه سوار اين است كه تلاش كند تا سراسب پايين بياورد چون اسب عكس العمل نشان داده واعتمادش سلب ميشود. بعبارت ديگر اگر اسبي آرواره‌ها و گردنش خشك وسفت است ممكن است پشت او بسيار حساس باشد يا اينكه اصولاً از آبخوري بدش بيايد.
با اينگونه اسبها قبل از شروع تمرين با كاوالتي باید مقداري كار كرد تا آبخوري را قبول کنند. اين تمرينات روي دواير بزرگ و كوچك وزيگزاك وهشت لاتين ومارپيچ است تا اسب از سوار اطاعت كند و سپس به آنها ياد مي دهند كه چگونه سر و گردن را كشيده وبا آهنگ منظم روي كاوالتي حركت كنند. البته مي توان قبل از كاوالتي هم دايره زد و يا با گردشهاي متناوب اسب را مطيع و يا قبل از اولين كاوالتي ايست كرد ويكي دو قدم به عقب رفت و دوباره حركت را شروع کرد. توجه داريد كه اين راهها عموميت ندارند و هر سواري بسته به خصوصيات جسماني واخلاقي اسبش با تكيه بر تجربه وآموخته ها در طول تمرينات راه حل اين مشكلات را پيدا خواهد كرد.
هر سواركاري پس از اينكه موفق شد با اسبش رابطه برقرار كند و از اين رابطه حداكثر بهره برداري را کرد، متوجه خواهد شد كه موفقيت فقط درگرو صرف وقت است و شگفتي او زماني به اوج مي‌رسد كه ببيند چگونه اسبش نسبت به او احساس مسئوليت كرده ودركمال خونسردي از فرامين او اطاعت مي کند.
اگر درسواري با مشكلاتي برمي خوريد بلافاصله به مراحلي يا نكاتي از آن غفلت كرده‌ايد مراجعه كنيد و زماني كه ناراحتي مهمي در اسب مشاهده كرديد بلافاصله تمرين را قطع كنيد. اهم مسايل و نكاتي كه به هنگام تمرين باكاوالتي بايد درنظر گرفته شوند عبارتند از:
یک - مستقيم برانيد
دو - آهنگ منظم، آرام و با تحرك داشته باشيد.
سه - دستها درحاليكه پايين هستند تماس ملايمي با دهان اسب داشته و كمك كنند تا اسب گردن را پايين بياورد.
چهار - قسمت فوقاني بدن سواركار بخصوص به هنگام يورتمه نشسته با اسب حركت كند.
پنج -بعد از كاوالتي حركات به همان صورت شروع روي كاوالتي بوده و حالت خزيدن به خود نگيرد.
شش - دست جلو را هرگز كوتاه نگيريد، يعني در صورتيكه نمي توانيد آن را تنظيم كنيد اگر بلند بگيريد به مراتب بهتر از اين است كه كوتاه گرفته شود چون اسب نبايد احساس كند كه تحت فشار، كاري انجام مي دهد.
هفت - نوازش روي شانه ها وكپل را فراموش نكنيد كه همواره رضايت اسب را فراهم مي كند.
هشت - پس از خاتمه يك تمرين درحالت يورتمه، حركت مي تواند به همان صورت ادامه پيدا كند و يا به تمرين ديگري تبديل شود.
قبلاً در همين فصل بحث راجع به يورتمه نشسته و جمع را ديديم و خلاصه گفته شود: اين حركت با گامهاي بلند وكوتاه كه تقريباً حالت مدور دارند درحاليكه اسب سروگردن را كمي بالا مي گيرد نشان داده مي شود.
دريورتمه متوسط گامها پرتحرك تر، بلندتر و كشيده تر هستند كه در نتيجه فضاي بيشتري درهوا و زمين اشغال كرده واسب ناچار مي شود خود را بيشتر كشيده و به جلو برود. فواصل كاوالتي دراين تمرين بين صد و سی تا صدو پنجاه سانتيمتر متغيرند و اسب روي كاوالتي درحاليكه دست جلو تماس دايم ولي قاطعي با دهان برقرار مي كند رانده مي شود. دراين تمرين دو يا سه شلنگ به كاوالتي مانده سوار فشار بيشتري روي اسب متمركز مي كند تا تحرك اسب بيشتر شده و گامها را بكشد نكته مهم اين است كه آهنگ حركت به طور منظم ويكنواخت افزايش يابد تا به حد مناسب از كشيدگي دلخواه دست يافت.اگر اسب خيلي آزاد گذاشته شود ممكن است به جاي تنظيم حركات، عجله كرده و نظم حركاتش به هم بخورد. اگر دست جلو را خيلي جمع كنيم و به يك باره روي كاوالتي آن را شل كنيم اسب به چهار نعل مي افتد. نكته مهم دراين تمرين اين است كه سواركار به اهميت نظم ويكنواختي حركات و كشيدگي شلنگ هاي اسب پي برده باشد.
يكي از مهم ترين فوائد اين تمرين، آشنايي چشم اسب وسوار براي تخمين فواصل است كه در آينده به هنگام مسابقات پرش وصحرايي تاثير به سزايي درموفقيت آنان دارد.
درنتيجه تمرين منظم يورتمه متوسط، قدرت تحرك اسب افزون تر شده و اورا براي تمرين يورتمه كشيده آماده مي كند. البته من خودم يورتمه كشيده را روي كاوالتي تمرين نمي كنم چون هم اسب لذت بيشتري مي برد و هم از خطر مجروح شدن او روي كاوالتي احتراز شده است.
من براي اينكه اسب براي حركت پاساژ تعليم ببيند پيشنهاد مي كنم از كاوالتي با فاصله كم (بين صد و بیست تا صئ و سی سانتيمتر) وارتفاع سی و پنج سانتيمتر استفاده شود كه اين تمرين شامل سواركاران و اسبهايي كه پيشرفته هستند مي شود. اين پيشنهاد ممكن است با مخالفت هايي روبرو شود و عده اي از سواركاران كه به اسبشان پاساژ تعليم مي دهند در موفق بودن اين روش ترديد كنند و از تعليم اسب با كاوالتي براي درساژ خودداري كنند. ولي من به آنها مي گويم هدف اصلي از درساژ زيباتر و قوي تر كردن اسب از طريق اصلاح حركات طبيعي او به وسيله تمرينات ورزيدگي منظم مي باشد، نه اينكه فقط به حركاتي از قبيل سربه ديوار، شانه به داخل، حركت بر روي دو محور و امثال آنها تكيه شود و نقش كاوالتي در رسيدن به اين هدف انكار ناپذير است.
بسيار اتفاق افتاده كه سوار غفلت كرده وبه اسب خود اجازه نداده سر را پايين انداخته و از استراحت كردن ونرم شدن عضلات پشت خود لذت ببرد و اگر درانتهاي يك مسابقه درساژ اسبي را ديديد كه افتان و خيزان قادر نيست حتي يك مانع كوچك هم بپرد تعجب نكنيد چون حتماً تمرينات منظم روي كاوالتي نداشته است. درهر حال نبايد اسب را براي اولين مرتبه به منظور تمرين پاساژ به روز كاوالتي برد. اسب بايد اول بياموزد كه چگونه آزادانه به جلو حركت كند و به هنگام ديدن كاوالتي به هيجان نيايد و سپس تمرينات پيشرفته خود را روي كاوالتي شروع كند، اين حالت در مورد اغلب سواركاراني كه تمرينات منظم و مبتني بر پايه واساس نداشته‌اند هم مصداق دارد. من هم درابتدا تمرينهاي پاساژ را روي كاوالتي انجام ندادم چون فكر مي كردم كه ممكن است جراحاتي دردست و پاي اسب به وجود بياورد ولي بعدها به بي اساس بودن اين فكر پي بردم.
توصيه مي كنم كه هر تمرين را با حداكثر دقت انجام دهيد و فراموش نكنيد درخلال تمرينات استراحت بدهيد. به هرحال اين تمرينات راهگشاي حركت به طرف هدف است و تنظيم و تحرك حركات پاي اسب را تضمين مي كند يك سوار ماهر در طول تمرينات هر مشكلي را به فوريت دريافته و راه غلبه برآن را پيدا مي كند. هنگاميكه در تمرينات تعدادكاوالتي شما به 4 افزايش يافت آنها را بيشتر نكنيد و با همان تعداد به تمرين ادامه دهيد.اگر مي خواهيد اسب توجه بيشتري بکند، مي توانيد فواصل كاوالتي را به دوبرابر افزايش داده يك يا دو كاوالتي رااز بين آنها برداريد. فاصله دوم مطلقاً نبايد كمتر از اولي باشد زیرااسب آهنگ حركات را از دست داده و نظم آن به هم مي خورد، فاصله صد و سی سانتيمتر براي حركت معمولي اسب با جثه معمولي مناسب ترين است واگر اين فاصله را به دو برابر افزايش مي دهيد حتماً بايد دویست و شصت سانتيمتر باشد. يكي از مهمترين وظائف سوار توليد تحرك كافي و حفظ آهنگ ونواخت حركات مي باشد. ارتفاع را هرگز از سی سانتيمتر بالاتر نبريد چون اسب فكر مي كند دامي در راه او گسترده‌ايد تادست و پايش مجروح شود و اعتمادش از سوار سلب مي شود و بزرگترين ضايعه به وجود مي آيد.
سواركاران پرش حساسيت بيشتري روي اين موارد دارند بخصوص به هنگام تمرين روي موانعي كه مغاير ضوابط و معيارهاي از پيش تعيين شده، مي باشد.
آموزش يورتمه روي كاوالتي بلافاصله بعد از آموزش قدم قرار مي گيرد. و مدت تمرين مطابق با معيارها و توقعات تنظيم مي شود. ولي معمولاً بين پانزده تابیست دقيقه تمرين درحالت يورتمه با استراحت هايي كه در بين هر يك از مراحل درنظر گرفته مي شود كافي است و اين مدت به تدریج افزايش يافته و پس از اينكه مطمئن شديد اسب به وضعيت دلخواه رسيده به سی تا سی و پنج دقيقه مي‌رسد.
