ویژگی‌های ظاهری اسب ترکمن یموت:

1. قد (جثه):
   • معمولاً بین ۱۴۵ تا ۱۶۰ سانتیمتر (حدود ۱۴.۱ تا ۱۵.۳ دست) است.
   • نسبت به اسب‌های دیگر ترکمن مانند آخال تکه، جثه کمی کوچک‌تر و جمع‌وجورتر دارد.
2. رنگ بدن:
   • رنگ‌های رایج شامل کهر، نیله، سمند، کرنگ و طلایی است.
   • برخی اسب‌های یموت رنگ‌های متمایل به طلایی یا نقره‌ای دارند که بسیار چشمگیر است.
3. پوست و مو:
   • پوست نازک و حساس با موهای کوتاه و ابریشمی.
   • یال و دم کم‌پشت و نرم دارد که از ویژگی‌های متمایز این نژاد است.
4. سر و صورت:
   • سر زیبا، خشک و کوچک با پیشانی صاف یا کمی محدب.
   • چشم‌های درشت و براق، گوش‌های کوچک و متحرک.
5. بدن و اندام:
   • کمر بلند و مستقیم، کپل کم‌شیب و عضلانی.
   • سینه باریک اما عمیق، دست‌وپاهای بلند و خشک با مفاصل قوی.
   • سم‌های محکم و کوچک که برای دویدن در زمین‌های سفت مناسب است.

ویژگی‌های عملکردی و رفتاری:

1. سرعت و استقامت:
   • به‌عنوان اسب مسابقه و سواری عالی است و در مسیرهای طولانی عملکرد خوبی دارد.
   • نسبت به اسب آخال‌تکه، استقامت بیشتری در مسافت‌های طولانی دارد.
2. طبیعت و رفتار:
   • باهوش، چابک و باوفا است.
   • نسبت به صاحب خود بسیار وابسته می‌شود و آموزش‌پذیری بالایی دارد.
3. کاربردها:
   • سواری، مسابقات اسب‌دوانی، پرش و نمایش‌های سوارکاری.
   • در گذشته برای کوچ عشایر و جنگ‌ها استفاده می‌شد.

تفاوت اسب یموت با آخال‌تکه:

• یموت جثه کوچک‌تر و جمع‌وجورتری دارد.
• پوست نازک‌تر و موهای کوتاه‌تری نسبت به آخال‌تکه دارد.
• معمولاً استقامت بیشتری در مسافت‌های طولانی نشان می‌دهد.
• رنگ‌های یموت اغلب ساده‌تر است، درحالی‌که آخال‌تکه‌ها رنگ‌های متالیک و درخشان‌تری دارند.

پرورش و نگهداری:

• این اسب‌ها به آب‌وهوای خشک و گرم عادت دارند.
• نیاز به تمرین منظم و تغذیه مناسب دارند تا سلامت و تناسب اندامشان حفظ شود.