اسب ترکمن خالص آخال تکه آلبینو چشم آبی

اسب سیلمی ترکمن یموت پرشی، اسبی از نژاد ترکمن تیره یموت است که دارای ویژگی‌های فیزیکی و رفتاری مناسب برای ورزش پرش از مانع باشد و به عنوان یک اسب نر (سیلمی) برای تولید کره اسب‌های با استعداد پرشی استفاده می‌شود.

در اینجا مشخصات کلیدی این نوع اسب آورده شده است:

نژاد و تیره:

• ترکمن: یکی از اصیل‌ترین و قدیمی‌ترین نژادهای اسب در جهان، بومی منطقه ترکمن صحرا (شمال ایران و ترکمنستان).
• یموت: یکی از سه تیره اصلی اسب ترکمن (به همراه آخال تکه و چناران). اسب‌های یموت معمولاً جثه‌ای جمع‌وجورتر و قوی‌تر نسبت به آخال تکه‌ها دارند و به استقامت بالا مشهورند.

ویژگی‌های ظاهری (عمومی اسب ترکمن یموت):

• قد: معمولاً بین 148 تا 158 سانتی‌متر (14.2 تا 15.2 دست).
• سر: صورت کشیده، خشک و ظریف با پیشانی صاف یا کمی محدب، چشم‌های درشت و براق، گوش‌های بلند و نازک.
• گردن: کوتاه‌تر و عضلانی‌تر نسبت به آخال تکه، با زاویه عمودی کمتر نسبت به بدن.
• بدن: بدنی کشیده و عضلانی، سینه باریک اما عمیق، کمر بلند و راست، کپل عضلانی با شیب کم.
• اندام حرکتی: پاهای بلند، خشک و قوی با مفاصل متناسب و تاندون‌های قوی. قلم‌های بلند و سم‌های قوی و نسبتاً کوچک.
• پوست و مو: پوست نازک اما سفت، موهای کوتاه، نازک و ابریشمی با درخشندگی خاص. یال و دم کم‌پشت و کوتاه.
• رنگ: رنگ‌های رایج شامل نیله (طوسی)، کهر تیره (گوکلان کهر)، سمند، کرنگ و طلایی است.

ویژگی‌های عملکردی و رفتاری مرتبط با پرش:

• قدرت و چابکی: اسب‌های یموت به دلیل ساختار بدنی قوی و عضلانی، از قدرت و چابکی مناسبی برخوردارند که برای پرش از موانع ضروری است.
• استقامت: استقامت بالای این نژاد به آن‌ها کمک می‌کند تا در طول تمرینات و مسابقات پرش عملکرد خوبی داشته باشند.
• حرکت: حرکت نرم و با تعلیق مناسب، همراه با گام‌های قوی و منظم، به اسب در هنگام پرش تعادل و کنترل می‌دهد. به طور خاص، اسب یموت بخلق‌های کوتاه‌تری نسبت به آخال تکه دارد که می‌تواند برای پرش مناسب باشد.
• هوش و آموزش‌پذیری: اسب‌های ترکمن عموماً باهوش و آموزش‌پذیر هستند و به خوبی برای ورزش‌های مختلف از جمله پرش تربیت می‌شوند.
• شجاعت و اعتماد به نفس: یک اسب پرشی خوب باید شجاع باشد و با اعتماد به نفس به موانع نزدیک شود.

اسب پرشی ترکمن خالص آخال تکه

ویژگی‌های کلی نژاد آخال تکه:

• قد: معمولاً بین 142 تا 162 سانتی‌متر.
• بدن: بدنی کشیده، ظریف و عضلانی با پوستی نازک و موهایی کوتاه و درخشان دارد.
• پاها: پاهای بلند، باریک و قوی با مفاصل مشخص و سم‌های نسبتاً کوچک و سخت.
• مزاج: باهوش، حساس و پیوند قوی با صاحب خود برقرار می‌کند. به آموزش پاسخ خوبی می‌دهد اما نیاز به تربیت صبورانه و ثابت دارد.
• رنگ: معمولاً در رنگ‌های طلایی، سمند، نیله، کرنگ و مشکی دیده می‌شود و اغلب درخشندگی متالیک خاصی دارند.

ویژگی‌های مطلوب برای اسب پرشی که ممکن است در یک آخال تکه با استعداد پرش دیده شود:

• چابکی و تعادل: برای جمع شدن، تغییر جهت و پرش از موانع ضروری است.
• قدرت جهش: عضلات قوی در عقب‌دست و کپل برای تولید نیروی لازم برای پرش.
• هوش و تمایل به همکاری: برای درک دستورات سوارکار و اعتماد به مانع.
• شجاعت و اعتماد به نفس: برای نزدیک شدن به موانع بدون ترس.
• ساختار بدنی مناسب: اگرچه آخال تکه‌ها معمولاً ساختار بدنی ظریفی دارند، اما یک اسب پرشی موفق از این نژاد احتمالاً دارای سینه‌ای عمیق و قوی، کمر کوتاه و قوی و کپل عضلانی خواهد بود.

اسب با تبارنامه آخال تکه و یموت برای پرش:

• ساختار بدنی: احتمالاً ساختاری بین ظرافت آخال تکه و استحکام یموت خواهد داشت. ممکن است بدنی عضلانی‌تر از آخال تکه خالص و در عین حال ظریف‌تر از یموت خالص داشته باشد.
• قد: احتمالاً در محدوده قدی هر دو نژاد، یعنی بین 14 تا 16 هند خواهد بود.
• پوشش: ممکن است درخشندگی متالیک خاص آخال تکه را به میزان کمتری داشته باشد و رنگ‌های متنوع‌تری از هر دو نژاد را نشان دهد.
• خلق و خو: می‌تواند ترکیبی از هوش و پیوند قوی آخال تکه با خلق و خوی آرام‌تر و سخت‌کوش‌تر یموت را به ارث ببرد.
• پتانسیل پرش:
  • از طرف آخال تکه: چابکی، سرعت و توانایی‌های ورزشی ذاتی می‌تواند به استعداد پرش کمک کند.
  • از طرف یموت: ساختار بدنی قوی‌تر ممکن است قدرت پرش را افزایش دهد.