با عشق بخوانید...
- شروع کننده موضوع نفس
- تاریخ شروع
اسامی اسبهایی که لذت سواری را با آنها تجربه کردم را با بیان خصوصیات هر کدام در قالب شعر در آوردم.
ستاره اولین اسبی بوده که من سوار شدم و خاطره دوست داشتنی سواریش تا ابد در ذهن من خواهد موند.
شیدا هم که یک عشق واقعیه . اسبی ست که زندگی من را بطور عجیبی تحت تاثیر خود قرار داده و اگر براش ننویسم انگار یه چیزی کم دارم،و میشه گفت بهش معتاد شدم!
با آویشن من برای اولین بار حرکات جدیدی را در سواری تجربه کردم و نوعی طراوت و تازگی در سواری برای من به ارمغان آورد که تا قبل از اون دچار این حس نشده بودم.
اولین بار حرکت چهارنعل رو_ که بسیار شورانگیز و جالب بود واسم_با سوزان یاد گرفتم و در تصور من ،عشق در لابه لای یالهای این اسب و رنگ نیله(که من خیلی دوست دارم) موج میزد.
سبلان هم بخاطر اینکه اسب پرش بوده قبلا و من اصولا پرش از روی مانع رو به" پرواز اسب ها" تعبیر میکنم،نا خودآگاه تصویری از قله و کوه در ذهنم ایجاد میشه و شباهت اسم این اسب با قله سبلان هم دلیل دیگری برای این حسن تصادف،و بکار بردن عبارت فتح کردن است.
کندر یا کندور(دقیقا یادم نیست) اسم اسب کرنگیست که تابستان امسال در صفاییه سوارش شدم و بخاطر اینکه سنش بالا بود بسیار آرام بود و از آرامش اون،من هم انگار ریلکس تر میشدم در حین سواری.سوگند خوردن به ارامش کندور هم،برای این عنوان کردم چون آرامش این اسب یک امر بسیار بدیهی بود و شاید هر کس به سادگی میتونست تشخیص بده.
طلا هم که خودتون بهتر میدونید،همون اسبی که یه روز بجای آویشن میخواستم سوارش بشم و خیلی هم پرخون بود و باهوش!کاملا فهمید من میترسم از اینکه تجربه سواری باهاش رو ندارم و مبتدی ام ، سواری نمیداد نزدیک بود میل کنه!!! اما این هوش و ذکاوتش با ارزش بود و طلا رو معمولا برای بیان ارزش یک عمل،حرف و ... بیان میکنند.
و در آخر روزهای اسبی وقتی با این خصوصیات بیان شوند و در کنار هم قرار بگیرند،واقعا باید قابی از طلا گرفتشان.
باز هم اگر جای ابهامی بود بفرمایید.
زمان همچنان میگذرد
و روزهایمان را بی آنکه ببینیم از دست میدهیم
گاهی.
و صندوقچه ها را نمی گشاییم،
تا از گذشته ها احوالی بپرسیم
و یادمان بیفتد دیروزمان را.
آماتورهایی که دگرگون میشوند
و اکنون کسی را تحویل نمیگیرند!
و تن به فراموشی ریشه های اسبی شان داده اند!
چه دردناک
...
ببخشید اشتباهی قرار گرفته بود منظورمن شعربالای شما بودحالا اگه زحمتی نیست معنیش رولطف کنید
و روزهایمان را بی آنکه ببینیم از دست میدهیم
گاهی.
و صندوقچه ها را نمی گشاییم،
تا از گذشته ها احوالی بپرسیم
و یادمان بیفتد دیروزمان را.
آماتورهایی که دگرگون میشوند
و اکنون کسی را تحویل نمیگیرند!
و تن به فراموشی ریشه های اسبی شان داده اند!
چه دردناک
...
ببخشید اشتباهی قرار گرفته بود منظورمن شعربالای شما بودحالا اگه زحمتی نیست معنیش رولطف کنید
لطفا دفعه بعد شعر مورد سوال را با نقل قول بفرمایید.
به نظرم این شعرم بسیار واضحه معنیش.و من دقیقا نمیدونم منظورتون قسمت خاصی از شعر هستش یا در کل مفهومش رو متوجه نشدید.با این وجود توضیح مختصری عرض میکنم.
منظور کلی شعر،یادآوری و تلنگر به کسانی ست که متوجه گذر زمان نیستند و از خاطرات گذشته و بعضا دوستان قدیمی یادی نمیکنند،و با این فراموشی در واقع روزهای قشنگ زندگی را _که میتوانند مثل قبل،به همراه دوستان قدیمی،بگذرانند و دوران خوش قبل را تکرار کنند،_از دست میدهند.
دگرگونی افراد نیز امر تازه و غیر قابل درکی نیست!با گذشت زمان خیلی از افراد از یاد میبرند که از کجا و چگونه و توسط چه شخص یا شرایطی به موقعیتی که اکنون در آن قرار دارند رسیده اند و این بسیار دردناک است برای دنیای انسانها.
درست در لحظه ای که بی تابی ام فواره میزند
در خشتهای فرسوده ی خاطرات
چیزی شبیه معجزه می یابم
که هم آرام بخش است و هم مهیج!:
درخشان ترین شیهه ها را،
که با گذشت قرن های متمادی
هنوز هم یارای افروختن چراغ یادت را در قلبها،
خواهند داشت.
من افتخار میکنم
به تو و شیهه هایت،
شیدا همیشه افتخار آفرین است
در خشتهای فرسوده ی خاطرات
چیزی شبیه معجزه می یابم
که هم آرام بخش است و هم مهیج!:
درخشان ترین شیهه ها را،
که با گذشت قرن های متمادی
هنوز هم یارای افروختن چراغ یادت را در قلبها،
خواهند داشت.
من افتخار میکنم
به تو و شیهه هایت،
شیدا همیشه افتخار آفرین است
آخرین ویرایش:
