اسب سواری بسیار پیچیده تر از شبیه سازهای سوارکاری است
تاریخ:4 آگوست 2015
منبع:Veterinärmedizinische Universität Wien
خلاصه:برای آموزش سوارکاری لزوماً نیازی به اسب ندارید. شبیه‌سازهای سوارکاری برای آموزش مهارت‌های سوارکاران اخیراً در دسترس قرار گرفته‌اند. دانشمندان تفاوت های احتمالی بین اسب سواری و تمرین با شبیه ساز را بررسی کردند. نتیجه: شبیه ساز نسبت به اسب سخت تر و پیچیده تر است، اگرچه آموزش شبیه ساز می تواند در ابتدا برای سوارکاران استرس زا باشد.
برای آموزش سوارکاری لزوماً نیازی به اسب ندارید. شبیه‌سازهای سوارکاری برای آموزش مهارت‌های سوارکاران اخیراً در دسترس قرار گرفته‌اند. دانشمندان Vetmeduni Vienna در اتریش تفاوت های احتمالی بین اسب سواری و تمرین با شبیه ساز را بررسی کردند. نتیجه: سوارکاری نسبت به شبیه ساز بسیار سخت تر و پیچیده تر است، اگرچه آموزش شبیه ساز می تواند در ابتدا برای سوارکاران استرس زا باشد. این مطالعه در مجله Equine Veterinary Science منتشر شد.
شبیه سازهای پرواز برای آموزش خلبانان هوا به خوبی شناخته شده است. اما در مورد شبیه سازهای سواری چطور؟ اگرچه اولین شبیه ساز اسب در مدرسه ملی سوارکاری فرانسه در Saumur در دهه 1980 مورد استفاده قرار گرفت، شبیه سازهای سوارکاری برای درساژ، پرش با نمایش، چوگان یا مسابقه، به تازگی در دسترس قرار گرفته است. آنها شبیه اسب هستند و از طریق حسگرهایی که نیروی اعمال شده توسط افسار و پاهای سوارکار را اندازه گیری می کنند، به کمک های سوارکار پاسخ می دهند. سوارکار از طریق یک صفحه نمایش در مقابل شبیه ساز، خود را در دنیای مجازی سوارکاری غوطه ور می کند.
شبیه سازها برای ورزش های رقابتی طراحی شده اند
سوارکاران و جوکی ها از شبیه سازها برای تکرار توالی حرکت، بهبود موقعیت خود در زین یا شبیه سازی پایان مسابقه استفاده می کنند، اما آنها همچنین برای جلوگیری از آسیب در هنگام سقوط از اسب تمرین می کنند. جوکی ها همچنین از شبیه سازهای سوارکاری برای بازیابی آمادگی جسمانی خود پس از آسیب دیدگی استفاده می کنند. Natascha Ille از Vetmeduni Vienna، نویسنده اول این مطالعه می گوید: «شبیه ساز سوارکاری همیشه به یک روش پاسخ می دهد و بنابراین برنامه های آموزشی استانداردی را امکان پذیر می کند.
اسب سواری سخت تر است
ایله و همکارانش از مؤسسه گراف لندورف برای علوم اسب، یک واحد تحقیقاتی مشترک در ایالت براندنبورگ و وتمدونی وین، پاسخ 12 سوارکار را در یک دوره پرش نمایشی آزمایش کردند. آنها هورمون‌های استرس، ضربان قلب و تغییرات ضربان قلب سوارکاران را هنگام سواری بر اسب و شبیه‌ساز سوارکاری مقایسه کردند.
ضربان قلب سوارکاران هنگام اسب سواری بیشتر از تمرینات مبتنی بر شبیه ساز بود. “اسب در مقایسه با یک شبیه ساز چالش بزرگ تری است. ویژگی های حرکتی یک اسب پیچیده تر است و پاسخ اسب در یک موقعیت معین فقط تا حدی قابل پیش بینی است. بنابراین سواری بر یک شبیه ساز از نظر فیزیکی و روانی برای سوارکاران کمتر نیاز است.” ایله توضیح داد.
داده‌های ضربان قلب نشان می‌دهد که تمرین بر روی اسب در مقایسه با تمرین روی شبیه‌ساز، اثر تحریک‌کننده‌تری بر سیستم عصبی سمپاتیک سوارکاران دارد. فعالیت سمپاتیک برای افزایش پتانسیل عملکرد بدن در فعالیت های ورزشی شناخته شده است.
تجزیه و تحلیل هورمون استرس کورتیزول در بزاق جمع‌آوری‌شده از سواران نیز نشان‌دهنده واکنش استرس در شبیه‌ساز است. ایل پیشنهاد می‌کند: «این ممکن است به دلیل تجربه‌ای بدیع برای سوارکاران باشد. شرکت‌کنندگان در مطالعه قبلاً هرگز روی یک شبیه‌ساز تمرین نکرده بودند، اما به خوبی به کار با اسب‌ها عادت داشتند».
یورگ اوریش، سرپرست پروژه، خلاصه می‌کند: «نتایج ما نشان می‌دهد که اسب‌سواری برای بدن انسان بسیار پیچیده‌تر از سواری بر شبیه‌ساز است». با این حال، شبیه‌سازهای سوارکاری می‌تواند یک آمادگی عالی برای مبتدیان قبل از سوار شدن بر اسب برای اولین بار باشد.
