عوامل عفونی کننده ممکن است به عنوان علل اولیه باشند یا از طریق آسیب‌های دیگری مانند شکستگی ناحیه تحتانی و ورود میکروب‌ها به داخل ادراری، نصب کاتترها و یا نصب لوله‌های ادراری جهت درمان بیماری‌های دیگر وارد بدن اسب شوند.

علاوه بر این، عوامل رویشی مانند عدم تمیزی و بهداشت در تمامی ابزارهایی که برای نظافت و مراقبت از اسب استفاده می‌شوند می‌توانند به افزایش خطر ابتلا به عفونت ادراری در اسب کمک کنند.

برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ادراری در اسب‌ها، بهتر است از تمامی تکنیک‌های بهداشتی در مراقبت و نظافت اسب استفاده شود و در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرطبیعی، از جمله ادرار کردن در مقدار کمتر، بوی نامطبوع ادرار، تغییر رنگ ادرار و یا تغییر در عملکرد ادراری، باید بلافاصله به پزشک دامپزشک مراجعه کرد.

۱. آنتی‌بیوتیک: برای درمان عفونت ادراری، دامپزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک را به عنوان روش اصلی درمانی تجویز کند. انتخاب آنتی‌بیوتیک باید بر اساس نوع عفونت و واکنش بیمار باشد.

۲. هیدراته شدن: مهم است که اسب در طول درمان به خوبی هیدراته شود. برای این کار باید به آن آب و مواد الکترولیتی مانند سدیم و پتاسیم ارائه داده شود.

۳. تغییر رژیم غذایی: تغییر رژیم غذایی با اهدافی مانند حفظ سلامتی ادراری و کاهش التهاب و ایجاد ترشحات ادراری مفید است. برای این کار می‌توان به مصرف بیشتر آب و خوردن مواد غذایی با ارزش توجه کرد.

۴. استفاده از ضد التهاب‌ها: برخی از ضد التهاب‌ها مانند فن‌آدمول می‌توانند به عنوان گزینه درمانی مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، باید توجه داشت که استفاده از آن‌ها فقط با مشورت دامپزشک مجاز است.

۵. انجام تمرین معتدل: در طی درمان، تمرین معتدل و استراحت کافی می‌تواند بهبود علائم و تسریع درمان کمک کند.

برای درمان عفونت ادراری در اسب، باید با توجه به علت بیماری، درمانی مناسب انتخاب شود. در صورتی که بیماری باکتریایی باشد، داروهای آنتی‌بیوتیکی مثل پنی‌سیلین (Penicillin)، سفتریاکسون (Ceftriaxone) و آمیکاسین (Amikacin) ممکن است توسط دامپزشک تجویز شوند. اما در صورتی که علت عفونت ویروسی باشد، درمان با داروهای ضد ویروسی ممکن است لازم باشد.